سلنیم به عنوان یک ماده معدنی بخش ضروری از رژیم غذایی را تشکیل می دهد. مطالعات اخیر نشان داده است سطح بالای سلنیم سرمی خطر سرطان کبد را کاهش می دهد.
سلنیم در مواد غذایی مثل ماهی، صدف، گوشت قرمز و تخم مرغ یافت می شود. آجیل نیز منبع مناسبی از سلنیم است. سلنیم یک ماده معدنی جزئی است که بطور طبیعی در خاک و گیاهان یافت می شود و با مصرف این مواد غذایی و نیز گوشت حیواناتی که از این گیاهان تغذیه کرده اند، سلنیم وارد بدن انسان می شود. خاک اروپا نسبت به سایر مناطق جهان به ویژه آمریکای شمالی سلنیم نسبتاً پایینی دارد.کمبود سلنیم در شدت های مختلف در جمعیت عمومی دیده می شود و این می تواند دلیلی باشد بر اینکه چرا آلمانی ها مواد غذایی خود را با سلنیم غنی سازی می کنند.
در حالیکه در اروپا مصرف رژیم غنی از سلنیم و یا مکمل یاری کافی آن بدون عارضه جانبی است، اما ارتباط کمبود آن با طیف وسیعی از بیماری ها نشان داده شده است. بر اساس اطلاعات به دست آمده خطر سرطان سلول های کبدی (هپاتوسلولار کارسینوما) در یک سوم جمعیتی که دریافت سلنیم پایینی دارند، ۱۰-۵ برابر بیشتر است.
در مطالعه مورد – شاهدی حاضر، ۴۷۷۰۰۰ نفر شرکت داشتند که پس از پیگیری ۱۰ ساله این افراد، مبتلایان به سرطان کبد انتخاب شدند. نمونه های خون از بیماران و نیز از افراد سالم برای بررسی سطح سرمی سلنیم جمع آوری شد. در واقع این مطالعه اثرات محافظتی مستقیم مکمل یاری سلنیم را بر سرطان کبد نشان نداد اما اهمیت یک رژیم متعادل حاوی سلنیم کافی را بر پیشگیری از سرطان کبد تأیید نمود. در مطالعات قبلی نیز اثرات وضعیت سلنیم بر سرطان روده بزرگ و نیز بیماری های خود ایمنی تیروئید نشان داده شده بود.
نکته عملی: دریافت رژیم غذایی متعادل و متنوع با تأمین مواد مغذی مختلف از جمله سلنیم در سلامت و پیشگیری از بیماری های مزمنی مانند سرطان کمک کننده است.
منبع:
Hughes DJ, et al. "Prediagnostic selenium status and hepatobiliary cancer risk in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition cohort". Am J Clin Nutr., 2016
