نمایه توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن به طور وسیعی بعنوان شاخص های چاقی و عوامل خطر ساز بیماریهای قلب و عروق و دیابت مورد استفاده قرار می گیرند و از جمله عواملی که در بروز چاقی و ایجاد تغییرات در این شاخص ها موثراست می توان به رفتارهای غذایی اشاره نمود . تاثیر تعداد وعده های غذایی به عنوان یک رفتار غذایی بر میزان تجمع چربی در بدن بدرستی مشخص نمی باشد.
در همین راستا مطالعه ای برگرفته از ژورنال AJCNدر خصوص بررسی ارتباط آینده نگر تعداد وعده های غذایی و چاقی دختران در سنین ۱۰- ۹ سال و ۲۰- ۱۹ سال صورت گرفت .
بدین منظور با استفاده از داده های بدست آمده از سوابق رژیم غذایی جمع آوری شده از ۲۳۷۲ دختر، توسط موسسه ملی مطالعه و بهداشت قلب، ریه و خون، میزان غذا، میان وعده و بسامد کل خوراک این افراد در طول دو سال مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت و ارتباط آن با تغییرات در BMIو بهبود دور کمر دختران ۱۰ سال بررسی گردید.
در این پژوهش مشاهده شد تعداد وعده های غذایی و نیز میان وعده ها در دختران سیاه پوست و مسن تر بسیار پائین تر از دختران سفید پوست و جوانتر بوده است. طوریکه در دختران سفید پوست با میان وعده های اولیه و تعداد وعده های غذایی کمتر، افزایش بیشتر BMIو دور کمر دیده شد در دختران سیاه پوست نیز تعداد وعده های غذایی و میان وعده کمتر باعث افزایشBMIو دور کمر آنان گردید. همچنین پژوهشگران پی بردند که پس از ارزیابی و مطالعه عواملی چون چاقی، نژاد، آموزش والدین، فعالیت بدنی، مدت زمان تماشای تلویزیون، مصرف انرژی کل و رژیم غذایی کاهش وزن در این افراد، تعداد وعده های غذایی کمتر در ارتباط مستقیم با افزایش بیشتر BMIو دور کمر دختران جوان در دوره زمانی ۱۰ ساله بوده است.
نکته عملی: نتایج این مطالعه حاکی از آنند که تعداد وعده های غذایی کمتر و نیز عدم مصرف میان وعده های سالم می تواند تاثیر بسزایی در افزایش چاقی و نیز تجمع چربی در ناحیه شکمی دردختران جوان داشته باشد البته پیرامون این موضوع لزوم به تحقیقات بیشتری در آینده احساس می گردد.
منبع:Am J Clin NutrFebruary 2012 vol. 95 no. 2
