اوتیسم(درخودماندگی) نوعی اختلال رشدی(از نوع روابط اجتماعی) است. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد.
کمبود آهن و کمخونی حاصل از آن، شایع ترین کمبود تغذیه ای به خصوص در دوران بارداری بوده و % ۵۰-۴۰ زنان باردار و شیرخواران آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. اخیراً در مطالعه ای محققان به بررسی ارتباط بین دریافت آهن توسط مادر و ابتلای کودک به اوتیسم پرداخته اند. این مطالعه اولین تحقیق در این زمینه بوده و نتایج حاصل از آن در ژورنال American Journal of Epidemiology منتشر شده است. این مطالعه بین سال های ۲۰۰۹-۲۰۰۲ و بر روی ۵۲۰ مادر دارای کودک مبتلا به اوتیسم و ۳۴۶ مادر دارای کودک طبیعی انجام شد. در این مطالعه محققان دریافت آهن، ویتامین ها، سایر مکمل های تغذیه ای و غلات صبحانه را از ۳ ماه قبل از باداری تا انتهای دوران بارداری و در دوران شیردهی بررسی کردند. دریافت روزانه آهن توسط مادر شامل تکرر مصرف، میزان مصرف و نوع مارک مکمل ها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که دریافت مکمل آهن در مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم در قبل و در دوران بارداری نسبت به مادران دارای کودک طبیعی به طور معنی دار کمتر است. همچنین اگر سن مادر در زمان تولد کودک ۳۵ سال یا بیشتر بود یا اگر مادر در دوران بارداری از مشکلات متابولیکی مانند فشارخون بالا، چاقی یا دیابت رنج می برد، دریافت کم آهن سبب افزایش خطر اوتیسم به میزان ۵ برابر می شد. ارتباط بین دریافت پایین آهن توسط مادر و افزایش خطر اوتیسم در دوران شیردهی و بعد از تعدیل اثر دریافت فولیک اسید قوی تر بود.
به گفته محققان آهن در تکامل مغز نقش اساسی داشته و به تولید نوروترنسمیتر(انتقال دهنده عصبی)، ساخت میلین و عملکرد ایمنی کمک می کند. هر سه مسیر با اوتیسم مرتبط هستند.
نکته عملی: توصیه می شود به منظور پیشگیری از ابتلای کودک به اوتیسم زنانی که قصد بارداری دارند از مواد غذایی غنی از آهن(مانند انواع گوشت) و در صورت لزوم از مکمل آهن استفاده کنند و در طول دوران بارداری و شیردهی نیز با نظر پزشک مصرف مکمل آهن را ادامه دهند.
منبع:
Rebecca J. Schmidt et al. "Maternal intake of supplemental iron and risk for autism spectrum disorders." American Journal of Epidemiology, 2014
