محققانن فنلاندی ارتباطی بین اختلالات خوردن و چندین بیماری خود ایمنی با زمینه های ژنتیکی مختلف، مشاهده کرده اند. این یافته ها از ارتباط بین مکانیسم های ایمنی و پیشرفت اختلالات غذا خوردن، حمایت می کند.
نشان داده شده است که خطر ابتلا به اختلالات خوردن در برخی از بیماری های وراثتی افزایش می یابد. علت بسیاری از این بیماری ها، مانند دیابت نوع ۱ و بیماری التهابی روده، خود ایمنی می باشد. علاوه بر این، ثابت شده است که یکی از بیماری های خود ایمنی مهم، منجر به افزایش خطر ابتلا به اختلالات رفتاری و اسکیزوفرنی می شود.
محققان در دانشگاه هلسینکی و موسسه ملی بهداشت و رفاه فنلاند، با هدف مقابله با شیوع و بروز بیماری های خود ایمنی در گروهی بزرگ از بیماران فنلاندی مبتلا به بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی، اقدام به فعالیت نمودند.
بیماران درمان شده (به تعداد ۲۳۴۲) در واحد اختلالات خوردن بیمارستان مرکزی دانشگاه هلسینکی بین سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۱۰ با گروه کنترلی که از نظر سن، جنسیت و محل سکونت مشابه بودند، مقایسه شدند.
محققان این مطالعه افزوده اند که: "ما دریافتیم که ۹/۸ درصد بیماران مبتلا به اختلالات غذا خوردن، درگیر یک یا چند بیماری خود ایمنی نیز هستند."
افزایش بیماری های غدد درون ریز با دیابت نوع ۱ توجیه می شود، در حالی که بیماری کرون، اغلب به افزایش خطر ابتلا به بیماری ورم معده کمک کننده است.
بالاتر بودن شیوع بیماری های خود ایمنی در بیماران مبتلا به اختلالات غذا خوردن تنها به دلیل بیماری غدد درون ریز و ورم معده نیست؛ زیرا وقتی که این دو گروه نیز از مطالعه خارج شدند، باز هم افزایش ابتلا به اختلالات غذا خوردن مشاهده شد.
سرپرست این مطالعه خاطر نشان کرده است که : "یافته های ما از ارتباط بین مکانیسم های ایمنی و توسعه و پیشرفت اختلالات غذا خوردن پشتیبانی می کند. اما برای کشف خطر ابتلا به بیماری های خود ایمنی و مکانیزم های ایمنی در افراد مبتلا به این نوع از اختلالات و اعضای خانواده ی آن ها، مطالعات بیشتری در آینده مورد نیاز است."
منبع:
Raevuori A, et al. “The increased risk for autoimmune diseases in patients with eating disorders.” PLoS One. 2014
