چاقی و بیماری مزمن کلیوی به عنوان مهمترین عوامل تهدید کننده سلامت جامعه به شمار می آیند. به همین دلیل نیاز به تحقیقات بیشتر و بررسی تاثیر اضافه وزن و رژیم های کاهش وزن بر شرایط حاکم بر سلامتی بیماران کلیوی احساس می شود.
طبق آخرین مطالعه ای که در ژورنال بین المللی چاقی به چاپ رسید، محققین آمریکایی به روش آنالیز مقطعی به بررسی اطلاعات به دست آمده از 10971 فرد چاق که در سالهای 2006 – 1999در مطالعه (NHANES ) National Health and Nutrition Examination Surveys شرکت کرده بودند، پرداختند. بدین منظور تفاوت های موجود در شیوه زندگی و عوامل رفتاری تاثیرگذار بین افراد مبتلا به بیماری کلیوی مزمن و شرکت کنندگان سالم و همچنین فاکتور های مربوط به پیگیری روند کاهش وزن با استفاده از مدل رگرسیون بررسی شد.
طبق نتایج به دست آمده از بررسی های آماری، دریافت انرژی کل در بین بیماران کلیوی کمتر از گروهی بود که به این بیماری مبتلا نبودند (1987kcal در برابر ۲۰۶۳ kcal ). با این وجود مقدار انرژی دریافتی از منابع پروتئینی در بین دو گروه مشابه بود. فعالیت بدنی ۶۶% از افراد مبتلا به بیماری کلیوی کمتر از حداقل مقدار توصیه شده بود. این مقدار در افراد سالم ۵۸% بود . ۵۰ % از بیماران کلیوی و ۵۵% از از شرکت کنندگان سالم، رژیم کاهش وزن را پیگیری می کردند. مدل و رژیم غذایی در بین شرکت کنندگانی که تصمیم به کاهش وزن داشتند نیز مشابه بود. ۸% از شرکت کنندگان مبتلا به بیماری کلیوی برای تسریع کاهش وزن از دارو استفاده می کردند. شیوه زندگی و عوامل رفتاری مرتبط با اضافه وزن نیز در بیماران کلیوی دارای اضافه وزن و همچنین گروه سالم دارای اضافه وزن مشابه بود.
در این راستا لزوم آزمایشات بالینی به منظور تحلیل و یافتن رژیم های غذایی کاهش وزن مناسب برای بیماران کلیوی مزمن دیده می شود.
نکته عملی: اطلاعات کم و ناکافی پیرامون مفید بودن رژیم کاهش وزن برای بیماران کلیوی وجود دارد با این وجود آمار نشان می دهد که بخش اعظم بیماران کلیوی از رژیم های کاهش وزن حاوی پروتئین بالا و داروهای کاهش وزنی استفاده می کنند که ممکن است برای آنها بسیار مضر باشد. لذا تلاش برای کاهش وزن در بیماران کلیوی باید بر پایه اصول و با رعایت موارد علمی دقیق باشد تا روند کاهش وزن تاثیر منفی بر روند درمان نارسایی کلیوی نداشته باشد.
منبع:
International Journal of Obesity , (31 January 2012
