اغلب افراد جامعه اطلاعات کافی در مورد فواید و آثار کاهش وزن بر کاهش عوامل خطر بیماری قلبی-عروقی مثل کلسترول، تری گلیسرید، فشار خون و همینطور بیماری دیابت مانند قند خون ناشتا و سطح انسولین دارند. اما آگاهی و توجه کافی در مورد عواقب و آثار بازگشت مجدد وزن ندارند. در افراد به ویژه زنان یائسه، توجه به نگهداری و حفظ وزن کاسته شده به اندازه کاهش وزن اهمیت دارد. حتی بازگشت جزئی وزن با وخیم تر شدن وضعیت دیابت و عوامل خطر بیماری قلبی-عروقی در ارتباط است.
عده ای از محققان طی مطالعه ای به بررسی تاثیر بازگشت مجدد وزن بر عوامل خطر بیماری قلبی-عروقی و دیابت در زنان چاق در سنین یائسگی پرداختند. نتایج این مطالعه در سال ۲۰۱۲در مجله Gerontology به چاپ رسیده است.
طی این مطالعه ۸۰ زن چاق در سنین یائسگی در یک برنامه کاهش وزن پنج ماهه شرکت کردند. پیگیری افراد شرکت کننده تا یک سال پس از پایان برنامه رژیمی نیز ادامه یافت. محققان عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی و دیابت از جمله؛ فشار خون، کلسترول، تری گلیسرید و قند خون را قبل و بعد از رژیم و همینطور ۶ و ۱۲ ماه پس از اتمام رژیم اندازه گیری نمودند. وزن و ترکیب بدن نیز در مراحل ذکر شده اندازه گیری شد.
افراد شرکت کننده طی اجرای رژیم به طور میانگین ۱۲ کیلوگرم کاهش وزن داشتند. با کاهش وزن سطح عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی و دیابت کاهش یافت. پس از یک سال بیش از ۶۰% زنان حداقل حدود ۲ کیلوگرم بازگشت وزن داشتند. و به طور میانگین ۷۰% وزن کاهش یافته در افراد پس از یکسال بازگشت. نکته جالب توجه این بود که در حالیکه افراد به وزن اولیه بازنگشته بودند، عوامل خطر بیماری ها به سطح اولیه بازگشته بود و در برخی موارد بدتر هم شده بود. همچنین بررسی ترکیبات بدن نشان داد که چربی نسبت به توده عضلانی و غیرچرب سهم بیشتری را از وزن بازگشت یافته به خود اختصاص داده است. به عبارتی نسبت چربی کل بدنی افراد افزایش یافته بود.
نکته عملی: این مطالعه اهمیت ایجاد روش های کارآمد به منظور حفظ وزن کاسته شده را به خوبی روشن می کند. بهتر است مردم اهداف خود را به جای لاغری بر سلامتی و سالم سازی شیوه زندگی متمرکز نمایند و از شیوه هایی پیروی نمایند که بتوانند به وزنی سالم دست یابند و در طول دوره زندگی خود آنرا حفظ کنند.افزایش و کاهش مداوم وزن موجب بر هم خوردن سلامت جسمانی و روانی می شود.
منبع:
" the Journal of Gerontology: Medical Sciences,2012