چربی بدن یک عامل خطر شناخته شده برای ابتلا به سرطان سینه پس از سنین یائسگی است. اما تاثیر افزایش چربی انباشته شده در ناحیه شکم بر بروز سرطان سینه نامشخص است. در سال های اخیر نقش چربی شکم در افزایش خطر بیماری های مختلف مانند بیماری قلبی – عروقی، دیابت نوع ۲ و سرطان روده بزرگ گزارش شده است. افزایش برخی مارکرهای خونی مانند هورمون های جنسی (تستوسترون و استروژن)، لپتین و عوامل التهابی با خطر سرطان سینه مرتبط است. برخی مطالعات نشان داده اند که این مارکرها اساساً در چربی های ناحیه شکم تولید می شوند. از طرفی، سایر مطالعات نشان داده اند که کاهش وزن با تغییر در سطوح خونی مارکرهای سرطان سینه مرتبط است. به طور کلی این نتایج نشان می دهد که چربی بدن می تواند اثر مهمی بر مارکرهای سرطان سینه داشته باشد.
به تازگی محققان هلندی ۲۴۳ زن یائسه دارای اضافه وزن را مورد مطالعه قرار دادند. این افراد در مدت ۱۶ هفته ۶-۵ کیلوگرم از وزن خود را کاهش دادند. نتایج نشان داد که بعد از ۱۶ هفته کاهش کل چربی بدن با تغییرات مطلوب مارکرهای سرطان سینه مانند هورمون های جنسی و لپتین همراه بود. درحالیکه کاهش چربی شکم بیشتر با کاهش مارکرهای التهابی در ارتباط بود.
به گفته محققان مشخص شده که چربی شکم خطر برخی بیماری های مزمن را مستقل از چربی کل بدن افزایش می دهد. اما به نظر می رسد که به منظور کاهش هورمون های جنسی کاهش چربی کل بدن مهم تر است.
نکته عملی: کاهش چربی کل بدن و حفظ وزن در محدوده سلامتی از بروز سرطان سینه در سنین پس از یائسگی پیشگیری می کند.
منبع:
Evelyn Monninkhof et al. “Association between changes in fat distribution and biomarkers for breast cancer”. Endocrine-Related Cancer, 2017.
