مصرف نمک به مقدار کم در برنامه غذایی ضروری است. ولی خیلی از ما معمولاً ۱۰ تا ۲۰ برابر مقدار مورد نیاز بدن، نمک مصرف می کنیم.طبق تحقیقات، مشخص شده است که،دریافت زیاد نمک، اثرات مضری بر سلامتی دارد که شامل فشارخون، بیماریهای قلبی، پوکی استخوان، سرطان معده، آسم و بیماری های کلیوی می باشد.
یکی از مهمترین منابع دریافت نمک در اکثر افراد، غذاهای فرآوری شده می باشد. بخش هایی از صنعت غذایی استرالیا، اقدام به کاهش میزان نمک در تعدادی از محصولات غذایی خود نموده است. تعیین حداکثر غلظت سدیم در غذاها نقش مهمی در دستیابی به فرمولاسیونی تازه جهت تولید و روند آماده سازی این غذاها دارد.
در مطالعه که در این زمینه صورت گرفت؛ میزان سدیم مربوط به ۷۲۲۱ ماده غذایی در ۱۰ گروه غذایی، جمع آوری گردید. نتایج نشان داد، گروههای غذایی حاوی بیشترین میزان سدیم شامل سس ها (۱۲۸۳ mg/100 g) و گوشت های پروسه شده(۸۴۶ mg/100 g)، می گردیدند. غلات و محصولات غله ای(۲۰۶ mg/100 g)، میوه ها و سبزیها (۲۱۱ mg/100 g)نیز کمترین میزان سدیم را داشتند. ۶۳% از اقلام غذایی، میزان متوسطی از سدیم را دارا بودند.
نکته عملی:با توجه به رابطه مصرف نمک و بیماری های مزمنی مانند فشارخون ، بیماری های قلبی و…. و اینکه بسیاری از محصولات بخصوص نان ها، گوشت ها و سس ها بیش از مقادیر مورد انتظار نمک دارند؛ تولید کنندگان این محصولات باید به فکر تغییراتی در فرمولاسیون تهیه این غذاها باشند.
منبع: Am J Clin NutrFebruary 2010 vol. 91 no. 2 ۴۱۳-۴۲۰
