آهن، یک ریز مغذی است که در سلولهای قرمز خون وجود دارد و مسوولیت انتقال اکسیژن را درسرتاسر سلولهای بدن به عهده دارد، و کمبود آن میتواند منجر به کم خونی شود.کم خونی ناشی از در کشورهای غربی، نادراست ولی در کشورهای در حال توسعه بویژه در خانمها بیشتر می باشد..
در مطالعه ای که اخیراً انجام شده است 1268 زن باردار مورد بررسی قرار گرفتند که 43 درصد آنها دچار کم خونی بودند. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: نیمی از این زنان بطور روزانه ۶۰میلی گرم آهن دریافت کردند(به انضمام اسید فولیک)و نیم دیگر۳۰ میلی گرم آهن دریافت کردند(به انضمام اسید فولیک ،زینک،ویتامینَََ Aو C و سایر ریزمغذیها).شرکت کنندگان مکملهای غذایی را بمدت ۳ ماه پس از وضع حمل ادامه دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که درانتهای مطالعه صرف نظر از اینکه افراد چقدر آهن دریافت کرده بودند، سطح یکسانی از آهن در خون همه دیده شد، به این معنا که سطح هموگلوبین خونشان ،حدود ۱۱ گرم در دسی لیتر بود که اندکی پایین تر از سطح نرمال بود. (این مقدار دقیقاً برابر سطح هموگلوبین زنان بارداری بود که مشکل کم خونی نداشتند)
بر این اساس متخصصین تاکید دارند که هرچند که در طول بارداری بخصوص با نزدیک شدن به پایان آن بعلت افزایش رشد کودک و در نتیجه نیاز روز افزون او به اکسیژن، مادر نیاز بیشتری به آهن خواهد داشت، ولی تجویز مقدار زیاد آهن به زنانی که دچار کم خونی نیستند، نمی تواند از کاهش جزیی سطح هموگلوبینشان در طی بارداری جلوگیری کند و مزایای مکمل یاری در زنانی که کم خونی آهن ندارند، هنوز مشخص نشده است.
نکته عملی : با وجود اینکه در طول بارداری، مکمل یاری با آهن توصیه می شود، اما دریافت مازاد این مکمل برای زنان باردارکه مشکل کم خونی ندارند، نمی تواند مانع کاهش جزیی سطح هموگلوبینی شود که به هر حال در طول بارداری برای همه بوجود خواهد آمد.
منبع: AJCN, March 2011
