نشستن و یا دراز کشیدن به مدت طولانی در بیمارانی که در شرایط وخیمی قرار دارند خطر پیشرفت زخم های بستر در پوست و بافت های زیر پوستی را افزایش می دهد. روغن ماهی که غنی از آنتی اکسیدان ها و اسید چرب امگا ۳ است می تواند علاوه بر کاهش فشار خون، بهبود عملکرد سیستم ایمنی، کاهش التهاب پوست و مفصل و پیشرفت مطلوب شرایط جنین کمک کننده باشد. در این مطالعه محققین به بررسی تاثیر روغن ماهی بر زخم های ناشی از فشار (زخم بستر) پرداختند.
به منظور انجام این مطالعه ۴۰ بیمار با شرایط ناخوشایند در نظر گرفته شدند. ۲۰ نفر همچنان غذای استاندارد بیمارستان را مصرف کرده و به غذای ۲۰ بیمار دیگر به مدت ۳ هفته، روزانه ۸ گرم روغن ماهی افزوده شد.
نتایج اینگونه گزارش شد:
- درد و ناراحتی بیماران مبتلا به زخم بستر ۲۰% تا ۲۵% کاهش پیدا کرد.
- التهاب های عمومی در بدن بیمار به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد.
- عملکرد سیستم ایمنی بهتر از پیش بود.
زخم بستر به دلیل کمبود اکسیژن، خیسی پوست و کاهش جریان خون در منطقه خاصی ایجاد می شود. همانطور که پیش از این گفته شد، در طی سه ماه پیگیری علائم زخم بستر در گروهی که روغن ماهی دریافت کرده بودند نسبت به گروهی که رژیم معمول بیمارستان را ادامه می دادند، بهبود قابل توجهی داشت. همچنین محققان دریافتند که روغن ماهی سبب افزایش عملکرد سیستم ایمنی شده و در کاهش تورم ها تاثیرگذار بوده است.
میزان پروتئین C-reactive در بین بیماران دریافت کننده روغن ماهی نیز به طور قابل توجهی کمتر بود. میزان این پروتئین در خون با التهاب، عفونت های ویروسی و باکتریایی، زخم بافت، بیماری رماتیسم و نکروزیس در رابطه است.
روغن ماهی چیست؟
روغن ماهی از ماهی های روغنی که به ماهی های چرب نیز معروف هستند گرفته می شود. این ماهی ها شامل سالمون، ساردین، شاه ماهی، ماهی تن، ماهی خال مخالی یا ماکرل و ماهی قزل آلا هستند.
محققین علم تغذیه و دانشمندان دو ماده موجود در روغن ماهی را قابل توجه می دانند:
- DHA، دیکوزاهگزانوئیک اسید.
- EPA، ایکوزاپنتانوئیک اسید.
DHA و EPA دو نوع از اسید های چرب امگا ۳ هستند.
فیله ماهی های روغنی حاوی بیش از ۳۰% روغن هستند. ماهی های غیر روغنی به نام ماهی های سفید نیز شناخته می شوند و فقط سطح بالایی از روغن در کبد آنها وجود دارد. ماهی های روغنی به غیر از اینکه منبع خوبی از اسیدچرب امگا ۳ هستند، غنی از ویتامین D و A نیز می باشند. ماهی های سفید نیز به مقدار بسیار کمتری حاوی این مواد هستند.
محققان بر این اعتقادند که ماهی های چرب برای سلامتی مفید تر از ماهی های سفید هستند.
مراجع و بزرگان علم تغذیه و سلامت در آمریکای شمالی و اروپای غربی مردم را به مصرف مستمر ماهی های روغنی و یا مصرف مکمل های روغن ماهی توصیه می کنند.
