با ورود روش های درمانی پیشرفته و تولید داروهای جدید، امید به زندگی در نسل جدید افزایش یافته که نتیجه آن منجر به بهبود کیفیت زندگی در سالمندی و افزایش طول عمر گردیده است. اما یکی از مشکلات دوران سالمندی زوال عقل و اختلالات شناختی است که طول عمر باعث گردیده است موارد ابتلا به زوال عقل یا آلزایمر را در طی سالهای اخیر بیشتر از گذشته شاهد باشیم. پژوهشهای اخیر نشان داده اند که ارتباط معناداری بین چاقی در سنین میانسالی با این اختلالات ادراکی وجود دارد.
برای شناخت بهتر علت ارتباط چاقی میانسالی و خطر کاهش توانایی ادراکی- شناختی و زوال عقل در سالمندی ، محققین از طریق اسکن fMRI (تصویربرداری عملکردی به روش تشدید مغناطیسی ) توانایی شناختی گروهی از میانسالان ( بین سنین ۴۰-۶۰ ) را بررسی کردند.
بررسی نتایج این اسکن نشان دهنده پاسخ عملکردی ضعیف ناحیه ای از مغز (لب آهیانه ای تحتانی )در افراد چاق بود. این افراد همچنین نسبت به افراد با وزن نرمال و دچار اضافه وزن، حساسیت انسولین کمتری داشتند که نشان می دهد توانایی بدن آنها درمصرف گلوکز ضعیف است . در صورتیکه پانکراس نتواند انسولین کافی برای جبران کاهش مصرف گلوکز ترشح کند، حساسیت انسولین ضعیف می تواند در نهایت منجر به بیماری دیابت گردد .
نتایج این مطالعه نشان می دهد که اختلال در حساسیت انسولین که معمولا با چاقی همراه است ، ممکن است نقش یک میانجی را در افراد چاق در میانسالی ایفا نماید که نتیجه آن بروز اختلال ادراکی –شناختی در سالمندی یا همان آلزایمر خواهد بود. جالب آن که بر اساس نظر پزشکان آنچه در مورد حساسیت به انسولین اهمیت دارد قابلیت اصلاح پذیری آن بوسیله ورزش و رژیم غذایی است .
نکته عملی: از آنجا که با توجه به پیشرفت علم پزشکی طول عمر افراد افزایش یافته اما شیوع اختلال ادراکی و یا آلزایمر نگرانی را در افراد سالمند ایجاد نموده که چگونه می توانند از این عوارض پیشگیری نمایند. پژوهشهای اخیر نشان داده که توجه به ارتباط چاقی در میانسالی با بروز اختلالات ادراکی، شما می توانید با به کار گیری یک شیوه زندگی سالم در جهت کنترل وزن و بهبود حساسیت انسولین از بیماری های مربوط به حافظه در سالمندی پیشگیری نمایید .
منبع: Obesity, 2010
