در جامعه امروزی تبلیغات تلویزیونی و بویژه تیلغات مواد غذایی نقش مهمی در الگوی مصرف جامعه دارد. تحقیقات نشان داده است انتخاب مواد غذایی بر اساس تبلیغات تلویزیونی منجر به رواج یافتن رژیم های غذایی نامتعادل و ناسالم می شود.
مطالعات اخیر نشان داده است که محتوای شکر و چربی یک رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری که از میان مواد غذایی تبلیغ شده در تلویزیون انتخاب شده باشد، درحدود ۲۰ تا ۲۵ برابر بیشتر از سروینگ (مقدار) توصیه شده می باشد. اما محتوای سبزیجات، لبنیات و میوه جات همین رژیم های غذایی کمتر از نصف مقدار سروینگ های توصیه شده است.
در حقیقت، افزایش سروینگ های قند و چربی در این گونه رژیم های غذایی آنقدر زیاد است که تنها مصرف یکی از آیتم های غذایی تبلیغ شده بیشتر از ۳ برابر سروینگ های توصیه شده روزانه قند و ۵/۲ برابر سروینگ های توصیه شده چربی را در کل روز فراهم می آورد.
معمولا غذاهای تبلیغاتی در تلوزیون ، حاوی موادی بوده که در نهایت منجر به شیوع بیماریهای مزمن می شوند مانند چربی های اشباع، کلسترول ، سدیم . در مقابل ریزمغذی هایی که بدن را در برابر بیماریها محافظت می کنند در آنها کمتر از مقدار مورد نیاز است، مانند فیبر، ویتامینهای A، E،Dو کلسیم و پتاسیم.
متاسفانه اکثر مواد غذایی تبلیغاتی، حاوی سروینگهای شکر، چربی و گوشت زیادی هستندو لذا مواردی مثل پروتئین، سلنیم، سدیم، نیاسین، چربی کل، چربی اشباع، تیامین و کلسترول را بیشتر از حد نیاز بدن تامین می کنند؛و بالعکس، تعداد سروینگ های لبنیات ، میوه جات و سبزیجات در آنهاناکافی است و علاوه بر این ۱۲ ماده مغذی آهن، فسفر، ویتامین A، کربوهیدرات ها، کلسیم، ویتامین E، منیزیم، مس، پتاسیم و اسید پنتوئیک، فیبر، ویتامین Dرا کمتر از حد نیاز بدن درخود دارند.
نکته عملی: برای بهبود شرایط باید موارد زیر را رعایت گردد:
اول، اذهان عمومی باید در مورد ماهیت مواد غذایی تبلیغاتی آگاهی پیدا کنند.
دوم، باید نحوه انتخاب مواد غذایی سالم از مواد غذایی ناسالم به مردم آموزش داده شود.
سوم، باید افراد را به سمت استفاده از راهنماهای غذایی و یا دیگر منابع معتبر هدایت کرد تا بتوانند انتخابهای بهتری داشته باشند.
منبع: Journal of the American Dietetic Association, ۲۰۱۰; ۱۱۰ (۶)
