اگر «به» خام خورده باشید، دانه‌های شن‌مانندی را که در بخش گوشتی «به» وجود دارند حس کرده‌اید. این دانه‌ها از ترکیباتی به نام «تانین» (tannin) تشکیل می‌شوند. تانین‌ها به عوامل سرطان‌زا در روده بزرگ می‌چسبند و از غشای مخاطی روده در برابر بیماری التهابی روده و سرطانها حفاظت می‌کنند.
کافی است یک بار که خسته و گرسنه به منزل برمی‌گردید، عطر خورش به و آلو که کمی هم سیب به آن اضافه شده، کلافه‌تان کند؛ آن وقت دیگر دست از خوردن این خورش برنمی‌دارید. حالا هم که فصل به است و خوردن هر خوراکی‌ای به فصل آن خوب است چون تازه است و ترکیب‌های غذایی آن از بین نرفته؛ پس از خوردن به مثل سیب غافل نشوید.
انبار خاصیت و منبع معدنی‌ها:
در «به» میزان قابل‌توجهی مواد معدنی از جمله مس، آهن، پتاسیم، کلسیم و منیزیم وجود دارد.
ضدسرطان:
«به» آنتی‌اکسیدان دارد. در این میوه مواد مغذی گیاهی مانند فیبر، مواد معدنی و ویتامین‌ها وجود دارد.
عاری از چربی:
مقدار چربی موجود در «به» تقریبا در حد صفر و برای افراد مبتلا به چربی خون مناسب است.
منبع ویتامین C:
هر 100 گرم به رسیده حاوی 15 میلی‌گرم ویتامین C است که 25 درصد از نیاز روزانه بدن ما را تامین می‌کند. این میوه همچنین منبعی از ویتامین‌های 3B، 6B و B9 است.
کم‌کالری و مفید:
«به» یک میوه کم‌کالری است. یک «به» متوسط تنها 50کالری به بدن می‌رساند.
