اما و اگرهای مصرف جگر در دوران بارداری

معمولا جگر بره یا گوساله‌ای که در محیط‌های بهداشتی و غیرآلوده پرورش یافته باشد، به‌شرطی که خوب پخته شود، آلوده نیست اما شما به‌عنوان یک مصرف‌کننده، واقعا نمی‌دانید جگری که در مغازه‌ها عرضه می‌شود، جگر چه نوع دامی است و آیا می‌توان نسبت به بهداشتی بودن آن اطمینان کرد یا نه. با این حال، اگر خانم بارداری هوس خوردن جگر داشته باشد، باید از خرید جگرهای باز خودداری و انواع بسته‌بندی شده آنها که دارای تاییدیه‌های لازم بهداشتی هستند را خریداری کند.
بد نیست بدانید که جگر مرغ، جگر گاو و گوسفندهای پیر به‌شدت آلوده به فلزهای سنگین و آلودگی‌های محیطی مختلف است. خانم‌های باردار باید برای تامین آهن مورد نیاز بدنشان از 4ماهگی به بعد (و گاهی هم زودتر از آن)، مکمل‌های آهن را زیر نظر پزشک معالجشان مصرف کنند و جگر یا انواع گوشت‌های قرمز که حاوی آهن هستند، نمی‌توانند تامین‌کننده تمام کمبودهای تغذیه‌ای یک خانم باردار از نظر آهن باشند. ‌خانم‌های باردار می‌توانند به‌جای استفاده از جگر یا گوشت قرمز فراوان گوشت شترمرغ که کلسترول کمتر و آهن به‌مراتب بیشتری دارد، مصرف کنند.
بهتر است به‌جای مصرف ماست و دوغ به‌همراه غذاهای حاوی گوشت، خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های سرشار از ویتامین C و فیبر مانند سبزی‌های تازه، کرفس، پرتقال، آب مرکبات، کیوی، فلفل‌های دلمه‌ای رنگی و پیاز خام را در کنار غذای خود داشته باشید تا بدنتان بتواند با کمک ویتامین‌ C و فیبر، بیشترین آهن موجود در گوشت‌ها را جذب کند. به‌طور کلی، همراه کردن خوراکی‌های حاوی ویتامین C با غذاهایی که حاوی آهن «هم» هستند، به جذب بهتر و بیشتر این نوع آهن کمک فراوانی می‌کند. بازهم تاکید می‌کنم که خانم‌های باردار باید برای تامین کمبودهای تغذیه‌ای‌شان از انواع مکمل‌های آهن، کلسیم، روی و مینرال‌ها زیر نظر پزشک استفاده کنند و به تامین این ریزمغذی‌ها از طریق مصرف خوراکی‌های مختلف اکتفا نکنند.