ضعف ناشی از کمبود ویتامین D و کمبود دریافت انرژی

گفتیم کمبود آهن بسیار شایع است اما شاید شایع‌تر از آن، کمبود ویتامین D باشد. هرچند این ویتامین بر اثر مواجهه «مستقیم» با نور آفتاب، در پوست ساخته می‌شود و منبع لایزالی چون خورشید در اختیار آدمی است، عوامل بسیاری از جمله ملاحظات فرهنگی و نوع پوشش، مناسبات اجتماعی و کار در محیط‌های سربسته، استفاده گسترده از کرم‌های ضد آفتاب و آلودگی هوا همگی این ارتباط طبیعی بشر را با خورشید گسسته‌اند. از سویی دیگر منابع غذایی طبیعی ویتامین D (به ویژه در سفره غذایی اغلب ایرانی‌ها) بی‌اندازه اندک است و عمدتاً به ماهی‌های چرب و روغن جگر ماهی محدود می‌شود.

نیاز روزانه انسان به این ویتامین دست‌کم 800 واحد و در اغلب موارد بین 2000-1500 واحد است درحالی‌که زرده تخم‌مرغ خام حدود 100 واحد ویتامین D دارد و شیر هم (حتی نوع پرچرب آن!) به هیچ‌روی منبع قابل‌اعتنایی برای این ویتامین نیست. نتیجه دست به دست دادن این عوامل، «جهانگیری» کمبود ویتامین D بوده و متأسفانه این مسئله کم گریبانگیر میهن عزیزمان نیز نبوده است.

پژوهش‌های انجام شده توسط انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور نشان داده که بیش از 90 درصد کودکان دبستانی و خانم‌های پُروزن و فربه 50-30 ساله شهر تهران در فصول سرد سال به درجاتی دچار کمبود ویتامین D هستند. در گذشته‌ای نه چندان دور تصور می‌شد که وظیفه ویتامین D عمدتاً تنظیم سوخت‌وساز کلسیم و دخالت در ساخت و کارکرد بافت‌های سخت (استخوان و دندان) است (اعمال کلسمیک) اما امروزه معلوم شده است که دامنه اعمال ویتامین D بسیار گسترده‌تر است و تقریباً تمامی اندام‌ها و دستگاه‌های حیاتی بدن از جمله قلب و عروق، دستگاه ایمنی، مغز و اعصاب، ماهیچه‌ها و بخش درون‌ریز لوزالمعده (یعنی همان جایی که انسولین را ترشح می‌کند) تحت تأثیر این ویتامین هستند (اعمال غیرکلسمیک).

یکی از علائم کمبود ویتامین D، احساس خستگی و ضعف ماهیچه‌ای است. کمبود این ویتامین به ویژه در سالمندان شایع است و مطالعاتی نشان داده‌اند که کمبود ویتامین D با تعداد دفعات زمین خوردن در سالمندان مستقیماً ارتباط دارد.

ضعف ناشی از کمبود دریافت انرژی

حال که صحبت از سالمندان شد بد نیست به یکی دیگر از علل شایع ضعفِ غیرعادی در سالمندان اشاره‌ای بکنم و آن کمبود دریافت انرژی است. تغذیه سالمندان مبحث بسیار مفصلی است و مجال دیگری را می‌طلبد اما همینقدر بگویم که کمبود دریافت انرژی اساساً به شکل کاهش وزن تظاهر می‌یابد. کاهش وزن ناخواسته بیش از 5 درصد در طی 3 ماه یا 10 درصد در طی 6 ماه گذشته حتماً نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.