مزاياي بي‌شمار فلفل‌

فلفل چه تند باشد و چه شيرين، بسيار مغذي و يكي از غني‌ترين منابع ويتامين A و C است و با خوردن يك فنجان از آن صددرصد نياز روزانه بدن به اين ويتامين‌ها فراهم مي‌شود. انواع مختلف فلفل‌ها را بخوريد تا انواع مختلفي از ويتامين‌ها و مواد معدني را دريافت كنيد. فلفل قرمز منبع خوبي از فيبر و مواد معدني و فولات است. همچنين سرشار از تركيبات زير مي‌باشد:
ويتامين A: به حفظ بينايي و بهبود عفونت‌ كمك مي‌كند.
ويتامين C: خطر ابتلا به انواع سرطان را كاهش مي‌دهد و از ابتلا به آب مرواريد جلوگيري مي‌كند.
ويتامين B6: واكنش‌هاي شيميايي مهمي در سراسر بدن انجام مي‌دهد و براي عملكرد سيستم ايمني و مغز حياتي است. لوتئين و زيئاكسانتين كه روند بيماري‌هاي چشم همچون آب مرواريد و دژنراسيون ماكولا را كند مي‌كند.
بتاكاروتن: از ابتلا به سرطان سينه زنان قبل از يائسگي پيشگيري مي‌كند.
ليكوپن: خطر ابتلا به سرطان تخمدان را كاهش مي‌دهد.
كپسايسين:
یا به عبارت دیگر فاصله درد تا لذت: آنتي اكسيداني كه فلفل را تند و آتشين مي‌كند، كپسايسين نام دارد كه بدون رنگ و بو است و درون فلفل‌هاي تند بسيار زياد و درون فلفل‌هاي متوسطه مقداري از آن وجود دارد و فلفل‌هاي شيرين عاري از آن هستند. در واقع هر چه‌قدر از آن در فلفل‌ها بيشتر باشد، فلفل تندتر مي‌شود. فلفل‌هاي قرمز معمولاً تندتر و حاوي مقادير زيادي از اين آنتي‌اكسيدان هستند؛ اگرچه فلفل سبز نيز تا حدودي اين آنتي‌اكسيدان را درخود دارد. كپسايسين همان ماده‌اي است كه حيوان‌ها را از خوردن فلفل دور نگه مي‌دارد. متأسفانه بيشتر افراد نيز از خوردن آن پرهيز مي‌كنند؛ زيرا به محض اينكه روي زبان قرار گيرد، سلول‌هاي عصبي گيرنده درد بر روي زبان را فعال مي‌كند و اين پيام به مغز فرستاده مي‌شود، ولي با مصرف مداوم آن حساسيت سلول‌ها كم مي‌شود. خوردن فلفل قرمز لذت‌بخش است، چرا كه به محض خوردن آن آندروفين در بدن آزاد مي‌شود. اگرچه هنوز دليل‌ آن به‌طور دقيق مشخص نيست، ولي ترشح اين هورمون موجب لذت و آرامش مي‌شود.