شاهي از جمله سبزيجاتی است که رشد سريعی داشته و شباهت زیادی به علف چشمه و خردل دارد. با توجه به اينكه این گیاهان در بعضي از مواد، به‌خصوص گلوكزيدها، مشابه هستند، از نظر طعم، بو و خاصيت نیز تا حدي شبيه مي‌باشند. از شاهي در تهيه سوپ‌ها، ساندويچ‌ها و سالادها به‌خصوص به جهت مزه تند آن استفاده مي‌شود. این گیاه به اشكال مختلف در اروپا، به‌خصوص انگلستان، فرانسه، هلند و كشورهاي اسكانديناوي مصرف بسياری دارد. يكي از غذاهاي مورد علاقه در انگلستان ساندويچ تخم‌مرغ به همراه سس مايونز و شاهي است. همچنين در اين نواحي از جوانه‌‌هاي آن و سرشاخه‌هاي دانه‌دار (تازه يا خشك) به صورت افزودني تندمزه براي غذاها استفاده مي‌كنند.
اصولاً شاهي به صورت تازه مصرف مي‌شود و مانند بعضي سبزيجات از خشك آن استفاده نمي‌گردد؛ به همين دليل بهترین زمان برداشت، با توجه به رشد سريع آن، موقعي است كه به ارتفاع 5 تا 13 سانتي‌متر رسيده باشد.
شاهي داراي خواص محرك و مقوي معده، اشتهاآور، ضد ميكروب، ضد سرطان، ادرارآور و ضد كمبود ويتامين C (ضد اسكوربوت) مي‌باشد. در طب آيوروداي هند براي جلوگيري از مشكلات پس از زايمان خانم‌ها خوردن شاهي توصيه مي‌شود.
تركيبات مهم
هر 100 گرم شاهي تازه و خام حاوي مواد زير است:
كربوهيدرات‌ها: 5/5 گرم
فيبر (الياف): 1/1 گرم
چربي: 7/0 گرم
پروتئين: 6/2 گرم
ويتامين A: 346 ميكروگرم
ويتامين B9 (فولات): 80 ميكروگرم
ويتامين C: 69 ميلي‌گرم
كلسيم: 81 ميلي‌گرم
آهن: 3/1 ميلي‌گرم
انرژي: 32 كيلوكالري
و دست کم 60 تا 70 گرم رطوبت (آب).
