مکانیسم اثر مخرب تند تند غذا خوردن

تند خوردن دائم غذا می‌تواند تأثیر فراوانی در اضافه وزن شما داشته باشد. در ژورنال پزشکی بریتانیا گزارشی از تحقیق درباره بیش از 3000 فرد میانسال ژاپنی منتشر شده که می‌تواند برای اکثر کسانی که یک وعده غذایی را سر کار میل می‌کنند، هشدار دهنده باشد. بنا به این تحقیق تندخورها دو برابر شانس چاقی مفرط در سنین بالاتر را خواهند داشت. در بخش دیگری از این گزارش آمده اگر این عادت تندخوری را در کنار غذا خوردن تا احساس سیری کامل قرار دهیم، شانس چاقی مفرط به سه برابر نسبت به افرادی که با سرعت عادی غذا می‌خورند افزایش می‌یابد. البته در حین این تحقیق مشخص شده تندخوری می‌تواند انرژی بیشتری از فرد بگیرد ولی میزان تهدید چاق شدن ناشی از آن، این مصرف انرژی اضافه را بی اثر می‌کند.
دکتر الیزابت دنی ویلسون از دانشگاه ساوت ولز (نویسنده این گزارش) تاکید می‌کند افراد با توجه به ریسک بالای تندخوری باید سعی کنند غذا را با سرعتی منطقی‌تر میل کنند و در عین حال مراقب باشند عواملی که سبب تند خوردن غذا می‌شود را از خود دور کنند.
غذا خوردن با مشغولیت ذهنی شدید و یا خوردن فست فود دو عامل موثر در تندخوری است. از دیگر عوامل اصلی می‌توان به حرف زدن در حین غذا خوردن اشاره کرد که ناخواسته سبب تندخوری می‌شود.
به طور کلی دو عامل رژیم غذایی نامناسب و نداشتن تحرک کافی عامل اصلی چاقی است که تند خوری هم این امر را بیشتر تشدید کرده و سبب اضافه وزن بیش از حد می‌شود.

محققان دریافته‌اند که زنان در سنین بین ۴۰ تا ۵۰ سال تمایل به غذا خوردن سریع دارند و احتمال زیادی برای ابتلا به اضافه وزن نسبت به کسانی که آهسته غذا می‌خورند را دارند.
بر اساس این مطالعه، به سرعت غذا خوردن می‌تواند خطر ابتلا به اضافه وزن را تا دو برابر افزایش دهد.
ایان مک دونالد ـ پژوهشگر در دانشگاه ناتینگهام اظهار کرد: خوردن بیش از حد سریع می‌تواند منجر به چاقی شود. خوردن سریع منجر به فرستادن مقادیر زیاد هوا به معده و ایجاد ناراحتی‌های گوارشی می‌شود.
تندخورها دو برابر شانس چاقی مفرط در سنین بالاتر را خواهند داشت.
اگر این عادت تندخوری را در کنار غذا خوردن تا احساس سیری کامل قرار دهیم، شانس چاقی مفرط به سه برابر نسبت به افرادی که با سرعت عادی غذا می خورند افزایش می یابد.
البته در حین این تحقیق مشخص شده تندخوری می تواند انرژی بیشتری از فرد بگیرد ولی میزان تهدید چاق شدن ناشی از آن ، این مصرف انرژی اضافه را بی اثر می کند.
پژوهشگران تاکید می کنند افراد با توجه به ریسک بالای تندخوری باید سعی کنند غذا را با سرعتی منطقی تر میل کنند و در عین حال مراقب باشند عواملی که سبب تند خوردن غذا می شود را از خود دور کنند.
غذا خوردن با مشغولیت ذهنی شدید و یا خوردن فست فود دو عامل موثر در تندخوری است.
از دیگر عوامل اصلی می توان به حرف زدن در حین غذا خوردن اشاره کرد که ناخواسته سبب تندخوری می شود.
کسانی که غذای خود را سریع می‌خورند، ۲ برابر بیش از سایرین دچار اختلال در هضم گلوکز می‌شوند که این اختلال پیش‌دیابت نام دارد.
همچنین تحقیقات دیگری نشان داده است کسانی که غذای خود را سریع می‌خورند، ۲ برابر بیش از سایرین دچار اختلال در هضم گلوکز می‌شوند. این اختلال پیش‌دیابت نام دارد.
دیابت نوع ۲ هنگامی رخ می‌دهد که انسولین کافی برای عملکرد درست بدن تولید نمی‌شود. انسولین گلوکز موجود در خون را به انرژی مورد نیاز سلول‌ها تبدیل می‌کند.
میزان گلوکز موجود در خون کسانی که دچار اختلال در هضم گلوکز (IGT) هستند، بالاتر از حد معمول است، اما این میزان به حدی بالا نیست که منجر به دیابت شود. با این حال در صورت عدم انجام اقدامات پیشگیری‌کننده، این اختلال می‌تواند فرد را به دیابت نوع ۲ مبتلا کند.
در این تحقیق پس از مطالعه بر روی مولفه‌‌هایی مانند وزن، جنس، سن، پیشینه خانوادگی درباره دیابت، مصرف سیگار و نوشیدنی‌های الکلی، فشار خون و میزان کلسترول، غذا خوردن با سرعت بالا تنها عاملی بود که خطر «آی جی تی» را به میزان بالایی افزایش داد.
پژوهشگران توصیه می کنند زمان صرف وعده های غذایی دست کم به ۲۰ تا ۲۵ دقیقه افزایش یافته و هر لقمه ی غذا حدود ۳۰ بار جویده شود.