کفش و جوراب مناسب افراد مبتلا به دیابت

انتخاب کفش مناسب:
– کفش ها باید کاملا اندازه پا بوده و پنجه پهنی داشته باشند تا انگشتان پا به‌راحتی در آن قرار گیرند.
– کفش های چرمی گزینه مناسبی هستند، چراکه کاملا شکل پا را به خود گرفته و اجازه می‌دهند پای شما نفس بکشد. کفش های از جنس کتان هم مناسب هستند.
– پاشنه کفش معمولی باشد. پوشیدن کفش های دارای پاشنه بلندتر از 5 سانتی متر توصیه نمی شود.
– سعی کنید عصرها کفش بخرید. در ساعات پایانی روز، پاها کمی ورم دارند و اگر در کفشی که در این زمان خریداری می کنید، احساس راحتی نمایید، معمولا تمام مدت روز در آن راحت خواهید بود.
– هنگام خرید کفش هر دو کفش را در حالت ایستاده امتحان کنید.
– کفش نو را با فواصل زمانی بپوشید و هر بار پا را معاینه کنید.
– در منزل از کفش روفرشی استفاده نمایید.
– هرگز بدون جوراب کفش نپوشید.
– زمانی که کفش نو می‌خرید، تا چند روز آنها را برای بیش از یک ساعت استفاده نکنید.
– قبل از پوشیدن کفش، داخل آن را بررسی کنید تا سنگریزه و یا خرده های کفی کفش در آن نباشد، زیرا ممکن است هنگام راه رفتن مرتبا به کف پایتان مالیده شده و باعث تاول و یا زخم شود.
– جوراب‌ها و کفش‌های خود را هر روز عوض کنید.

انتخاب جوراب مناسب:
– جوراب نخی یا کتانی با کش مناسب و رنگ سفید یا روشن، از مهمترین ویژگی های جوراب بیماران دیابتی است.
– جوراب‌های کشی، نایلونی و جوراب هایی که دارای لبه‌های کشی و سفت هستند، نامناسب می باشند.

مراقبت از پاها در مبتلایان به دیابت:
– روزی یک بار، پاها را با آب ولرم و صابون معمولی بشویید.
– بعد از شستشو، پاها و مخصوصا بین انگشتان را کاملا خشک نمایند.
– دمای آب را قبل از شستشو کنترل کنید تا داغ نباشد.
– گاهی یک ترک کوچک در پاشنه، مشکلات جدی پا و قطع عضو را باعث می شود.
– سعی کنید ناخن ها را صاف کوتاه کنید و مد نظر داشته باشند بعد از استحمام و یا در زمان مرطوب بودن پا این کار را انجام دهید.
– گوشه های ناخن را با ناخن‌گیر کوتاه نکنید. اگر هم توانایی انجام این کار را ندارید، آن را به دیگران محول کنید.