جامعه ایرانی بیشتر مایل است تا فرزندی تپل و چاق داشته باشند در حالی که کبد چرب، بیماری های قلبی عروقی و کلیوی در آینده در این کودکان بیشتر دیده می شود.
مشکل ما چاقی کودکان است که فرآیند فیزیولوژی است و بار روانی که بعداً به جای می گذارد بسیار خطرناک تر از خود چاقی است و متأسفانه اغلب خانواده ها مایل اند، فرزندانی چاق داشته باشند.
با اشاره به اینکه متأسفانه امروز در برنامه غذایی کودکان شکلات، شیرینی، انواع نوشابه ها و پفک که حاوی نمک بسیاری هم است جا خوش کرده که گرفتاری آن در آینده با بیماری های قلبی – عروقی، کلیوی و کبد چرب خود را نشان می دهد.
از زمانی که برای غذا خوردن بر سر سفره می نشینیم به مدت 15 تا 20 دقیقه طول می کشد تا فرمان سیری از مغز صادر شود و این نحوه غذا خوردن ما است که سبب می شود مقدار متناسبی غذا بخوریم یا سه بشقاب غذا بخوریم.
میکروب هایی در دستگاه گوارش و بدن ما وجود دارد که متناسب با نوع غذا خودشان را تطبیق می دهند. اگر از زمان کودکی قند، کربوهیدرات و نمک زیادی را به بدن تحمیل کنیم این میکروب ها تغییر یافته و سازگار می شوند که در بزرگسالی مشکل سازند.
نبود فضای کافی برای ورزش کردن و تحرک کودکان در مدارس و روی آوردن به بازی های کامپیوتری به عنوان جایگزینی برای سرگرمی کودکان به ویژه در خانواده های پر مشغله و کارمند نکته دیگری است و همه این موارد زمینه ساز کم تحرکی و چاقی است.
میل به خوردن فست فود و غذای آماده را یکی دیگر از مشکلات پیش روی جامعه امروزی است و 25 درصد غذای مردم تهران از رستوران ها تأمین می شود.
