اين ناراحتي حالتي است كه در اثر آموزش زياده از حد مسائل تغذيه اي و مسائلي كه دانش آن براي عموم مردم لازم نيست (مانند ميزان نياز روزانه توصيه شده ويتامين ها ) و در حقيقت اطلاعاتي كه حتي گاهي عده اي با قصد قبلي درمورد سود جويي و يا فروش كالايشان و یا بدون قصد قبلي و به مصداق خاله خرسه بودنشان با نهفته گذاشتن يا بد فهماندن قسمتي از آن به عامه مردم باعث ايجاد نوعي وسواس مي شوند مثلاً قضيه ويتامين ها و نياز بدن به آنها.
اين مسأله بقدري در اذهان بعضي از افراد بد فهمانده شده است كه فكر مي كنند تنها راه تغذيه متناسب استفاده از منابع غني ويتامين ها و به مقدار زياد است كه در نتيجة اين امر حتي گاهي مسموميت هاي ويتامينی ( با ويتامين هاي ( A,E,K,D,C ) رخ مي دهد. اين افراد با بيشترين اطمينان ارزش بيولوژيك غذا را فقط از روي ميزان ويتامين هاي آن مي سنجند و دست آخر مانند پيرزن هاي وسواسي كه روزي چند بار تمام خانه شان را وارسي مي كنند و در جستجوي ذره اي نجاست تمام خانه رازير و رو مي كنند و چيزي نمي يابند. هر روز چندين بار خودشان را بررسي مي كنند و براي خودشان ويتامين تجويز مي كنند و از انواع قرص ها و مكمل ها اتفاده مي كنند وآخر هم، هيچ.
اكثر آنها علاوه بر سوء تغذيه دچار نوعي بيماري روحي هم مي گردند كه ممكن است حتي گاهي منجر به پرخوري و افزايش فوق العاده وزن در آنها گردد.
براي اينكه خيالتان را راحت كند بگويم كه ويتامين ها بصورتي در غذاها وجود دارند كه با رعايت آن هشت اصل تغذيه اي هيچگاه سوء تغذيه اي بر انسان عارض نمي گردد و الباقي هر چه هست قصه است و داستان كه عده اي بيكار سود جو سر هم كرده اند.
