ديابت حاملگي

دو نوع اختلال قندخون در بارداري يافت مي شود:

۱ . گروه اول زناني هستند که قبل از بارداري به ديابت نوع يك(وابسته به انسولین) يا دو(غیر وابسته به انسولین) مبتلا هستند، که براي اين گروه اصطلاح ديابت قبل از بارداري به کار ميرود .

۲ . گروه دوم شامل زناني هستند که بالا بودن قند خون آنان براي اولين بار طي بارداري تشخيص داده مي شود، که به اين وضعيت ديابت بارداري اطلاق مي شود .

علت بروز ديابت بارداري زياد شدن هورمون ها ي مولد ديابت مانند کورتيزول و پروژسترون، طی بارداری ميباشد .

دیابت بارداری معمولا پس از زا يمان برطرف ميشود ولي حدود یک سوم اين بيماران در آينده به ديابت نوع دو مبتلا ميشوند.

عوامل خطر زای دیابت بارداری:

1.اندکس توده بدنی بیش از ۲۵ یا BMI > 25 Kg /m2

۲ . نسب کمربه لگن بیش از 1

۳ . سابقه ديابت نوع ۲ در بستگان درجه اول

۴ . سن بيش از ۲۵ سال

۵ . سابقه قبلي ديابت بارداري

۶ . قند خون ناشتاي مختل در زمان غيربارداري(قند خون ناشتای بین 110 تا 125) يا تست تحمل گلوکز مختل

۷ . نژاد پر خطر ( که نژاد ايراني پر خطر نيست)

بیماریابی:

1.اگر بیمار دارای عوامل خطرزا باشد، در اولین ویزیت بارداری آزمون بیمار یابی انجام میشود؛

2. اگر بیمار دارای عوامل خطرزا نباشد، در هفته24 تا 28 بارداری آزمون بیمار یابی انجام میشود؛

تست بیمار یابی با مصرف 50 گرم گلوکز شروع میشود… اگر یکساعت پس از مصرف 50 گرم گلوکز قند خون فرد بیش از 130 میلی گرم در دسی لیتر باشد ، تست مثبت تلقی میشود و باید تست تشخیصی تحمل گلوکز سه ساعته انجام شود.

تشخیص دیابت بارداری:

تشخیص دیابت بارداری با آزمون تحمل گلوکز سه ساعته انجام میشود ؛ در صورتی که 2 مورد از تست غیر طبیعی بود، فرد دیابت بارداری دارد.

قند خون ناشتا ≥ ۹۵

1 hour ≥ 180

2 hour ≥ 155

3 hour ≥ 140

درمان دیابت بارداری :

بيماران مبتلا به ديابت حاملگي جهت كنترل قند خون نياز به مصرف انسولين و ارجاع به متخصص غدد و متابوليسم و يا متخصص زنان و زايمان دارند .