اگر پرولاپس رحم خفیف باشد، نیازی به درمان نیست و معمولا تمرین ها و ورزش هایی که باعث سفت شدن عضلات و رباط های کف لگن می شوند، به درمان آن کمک می کنند اما اگر شدید و علایم آن آزاردهنده باشد و فعالیت های روزانه تان را مختل کند، حتما باید تحت درمان قرار گیرد. معاینه لگنی و استفاده از اسپکلوم، پرولاپس رحم و واژن را مشخص می کند. پزشک از فرد مبتلا می خواهد سرفه کند یا زور بزند، با این کار پرولاپس بیرون می زند و تشخیص داده می شود. در فردی که یائسه شده است و پرولاپس خفیف دارد، پزشک گاهی استروژن تجویز می کند که هم به شکل خوراکی تجویز می شود و هم به صورت کرم برای استعمال در دیواره واژن. استروژن باعث استحکام بافت حفاظتی لگن خواهد شد. گاهی یک وسیله پلاستیکی به نام حلقه واژینال یا پِسِّری داخل واژن استفاده می شود که به نگهداری رحم در جای خود کمک می کند. گاهی تکنیک های جراحی نیز ممکن است به کار روند. اگر پرولاپس رحم شدید باشد و فرد تمایل به داشتن فرزند در آینده نداشته باشد، پزشک عمل هیسترکتومی را برای برداشتن کامل رحم توصیه می کند.