هندی‌ها خیسانده آن را برای درمان بیماری جزام استفاده می‌كنند.
ـ میوه‌های این گیاه سرشار از ویتامین C است و برای درمان اسكوربوت و سرماخوردگی مفید است.
ـ مقوی قلب و معده، از بین برنده حالت تهوع و استفراغ، ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط سوخته است.
ـ باعث پایین آمدن حرارت بدن (تب) و رفع عطش می‌شود. میوه‌های این گیاه نیز باعث كاهش كلسترول خون و همچنین درمان اختلالات صفراوی می‌شود.
ـ ضماد آن جهت دررفتگی عضو و تقویت عضله و همراه با روغن حیوانی جهت باز كردن دمل در قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
ـ آشامیدن آب آن برای رفع هموروئید خونی (بواسیر) مفید است و از برگ‌های آن برای درمان سوختگی استفاده می‌كنند. شربت تمرهندی مورد استفاده بسیاری از ملل است و باعث رفع تشنگی می‌شود.
امروزه تمرهندی كاربرد درمانی سنتی خود را، بخصوص در ایران، تقریبا از دست داده و صرفا به صورت خوراكی مصرف می‌شود. ازجمله می‌توان به رب و شیره تمرهندی اشاره كرد، رب تمرهندی چاشنی قلیه ماهی، معروف‌ترین خورش جنوبی‌ها و شهرهای آبادان و خرمشهر است.
همچنین اهالی جنوب پیش از تنوری كردن ماهی، پوست آن را به شیره تمرهندی آغشته می‌كنند. آش تمرهندی و خورش بامیه از دیگر خوراكی‌هایی هستند كه چاشنی آنها شیره تمرهندی است.
حواستان باشد تمرهندی را نباید در آب زیاد مالید زیرا موجت تهوع و استفراغ می‌شود، بلكه باید آن را در آب خیساند، وقتی در آب حل شد آن را صاف كرده و با كمی نبات یا شكر آشامید.
عوارض:
ـ خوردن زیاد تمر هندی باعث خراش روده و ایجاد سرفه می‌شود.
ـ ناشتا خوردن تمر هندی مضر است، خام، تازه و نورس آن بسیار نفاخ و دیرهضم است.
