روزه و مشکلات کبدی و صفراوی

تحقیقات نشان می‌دهد در صورت داشتن تغذیه مناسب در ماه مبارک رمضان، نه تنها مقاومت فرد روزه‌دار در برابر بیماری‌ها کم نمی‌شود، بلکه قدرت ایمنی بدن او نیز افزایش می‌یابد.

فرد روزه‌دار چندین ساعت از خوردن و آشامیدن امتناع می‌کند. حذف وعده غذایی ناهار به بدن این اجازه را می‌دهد که ذخایر نهفته انرژی در سلول‌های چربی و سلول‌های کبد را آزاد کند و علاوه بر تأمین انرژی مورد نیاز سلول‌های بدن، به کاهش چربی‌های اضافه بدن و دفع سموم و مواد زاید در چرخه متابولیسم بدن کمک نماید.

روزه داری و کبد چرب
کبد چرب، بیماری شایعی است و معمولا 70 درصد از افراد چاق به آن مبتلا هستند.

گرفتن روزه برای مبتلایان به کبد چرب نه تنها ضرری ندارد بلکه مفید هم است، چون مهم‌ترین عامل بهبود کبد چرب، کاهش وزن است.

برخی از مبتلایان به کبد چرب دچار تجمع چربی در ناحیه شکم هستند. این افراد نسبت به کسانی که چاقی عمومی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به فشار خون، دیابت و سکته‌های قبلی و مغزی هستند. بنابراین روزه داری برای این گونه افراد مفید است.

ولی بعد از افطار در خوردن شیرنی جات و تنقلات نباید افراط نکنند.

روزه داری و هپاتیت
افراد مبتلا به انواع هپاتیت‌ها که بیماری آن‌ها فعال است، قادر به روزه گرفتن نیستند. اما آن‌هایی که بیماری آن‌ها زیاد شدید نیست، در صورت مشاوه با پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند.

کسانی که هپاتیت مزمن دارند و به سیروز کبدی منجر شده است، نباید روزه بگیرند، زیرا کبد قادر به ساخت گلوکز از گلیکوژن نیست و پاهایشان ورم می‌کند و مایع در شکمشان جمع می‌شود.

گرسنگی در این افراد باعث می‌شود قند خونشان به شدت پایین بیاید که افت قند خون نیز عوارض متعددی را به همراه دارد.

روزه داری و زخم‌های پپتیک
به هیچ عنوان ثابت نشده است که گرسنگی باعث ایجاد زخم پپتیک (زخم معده و زخم اثنی عشر) می‌شود؛ گرچه برای بیمارانی که زخم فعال دارند یا پیش از این دچار عوارض این زخم‌ها،‌ مانند تنگی و خونریزی از معده و دستگاه گوارش شده‌اند، روزه گرفتن مخاطره‌آمیز خواهد بود و نباید روزه بگیرند.

افرادی که دچار بیماری‌های دستگاه گوارش از جمله بیماری‌هایی مثل ریفلاکس معده (ترش کردن غذا) و زخم معده هستند می‌توانند با مشورت پزشک معالج خود و با مصرف داروهایشان در وعده‌های سحر و افطار روزه بگیرند. اما، بیمارانی که زخم معده آن‌ها فعال است و یا این‌که زخم آن‌ها دچار خونریزی شده است، نبایستی روزه بگیرند.

روزه داری و سنگ کیسه صفرا
بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا، اگر بیماری آنان بدون علامت باشد یعنی درد نداشته باشند، این افراد می‌توانند روزه بگیرند. روزه داری حرکات کیسه صفرا را کاهش می‌دهد و باعث تغلیظ زیاده از حد صفرا و کلسترول می‌شود که می‌تواند منجر به تشکیل سنگ صفراوی گردد. پس، بهتر است با پزشک خود درباره روزه گرفتن مشورت کنید.

نکات کلیدی برای بیماری‌های گوارشی در ماه رمضان
* پرهیز از پرخوری و عدم مصرف چند نوع غذای مختلف در یک وعده غذایی، در کاهش ناراحتی‌های گوارشی موثر است.

* باز کردن روزه با مایعات گرم (مثل آب یا شیر گرم) و خرما برای دستگاه گوارش مفید است و در کاهش ناراحتی‌های گوارشی موثر می‌باشد.

منبع: تبیان