واقعا چرا باید غذا بخوریم؟؟؟

غذایی که می خوریم انرژی لازم برای عملکردهای مختلف در بدن را برای مان تامین می کند. یک تغذیه ی خوب تامین کننده ی انرژی، ترکیبات سازنده(ساختمانی) و ویتامین ها و مواد مغذی است.

تا به حال فکر کرده اید چرا باید غذا بخوریم؟! علت اصلی این است که ما احساس گرسنگی می کنیم و خسته ایم و دل مان ضعف می رود. گاهی وقت ها هم غذا می خوریم چون کسل، شاد و یا ناراحت هستیم. گاهی هم می خوریم چون وقت ناهار است یا یک کیک شکلاتی جذاب و هوس برانگیز رو به روی مان است در حالی که اصلا گرسنه امان نیست!

موارد ذکر شده بعضی از علل فیزیولوزیکی و روانی بود که در خوردن نقش دارند. اما تا به حال این طوری به این موضوع نگاه کردید که چرا بدن ما به غذا نیاز دارد؟ و نه تنها غذا بلکه غذای سالم و مفید ما یحتاج بدن ماست؟ واقعا چرا مواد مغذی برای ما ضروری است؟

تغذیه ی خوب برای تامین انرژی:
غذایی که می خوریم انرژی لازم برای عملکردهای مختلف در بدن را برای مان تامین می کند. دقیقا مانند بنزین زدن ماشین و یا شارژ کردن باتری تلفن همراه، بدن ما هم نیاز به خوردن غذاهای تامین کننده ی انرژی به طور روزانه دارد.
فرم اصلی انرژی در بدن، کربوهیدرات است. بدن راحت ترین زمان را برای هضم کربوهیدرات ها مانند شکر و نشاسته دارد. کربوهیدرات در طی عملیات هضم به واحدهای اصلی و زیربنایی گلوکز، فروکتوز و یا گالاکتوز شکسته می شود. فرم انرژی دلخواه بدن گلوکز است. اگر ما کربوهیدرات کافی نخوریم، بدن می تواند گلوکز را از چربی و پروتئین بسازد و اگر هم کربوهیدرات زیادی بخوریم، بدن مان آن را تبدیل به چربی کرده و ذخیره اش می کند.

تغذیه ی خوب برای تامین مواد اولیه ی خوب:
پروتئین خورده شده در بدن شکسته شده و واحدهای ساختاری آن یعنی اسیدهای آمینه به دست می آیند. بدن از اسیدهای آمینه در ساخت و ترمیم بخش های مختلف بدن استفاده می کند. ماهیچه ها حاوی بیشترین مقادیر پروتئین هستند و لازم است بدن پروتئین ها را از طریق خوردن جایگزین کند. همچنین بدن ما برای ساخت ترکیبات سیستم ایمنی، هورمون ها و سیستم عصبی نیازمند پروتئین است.
ماده ی اولیه ی دیگری که بدن مان احتیاج دارد، کلسیم است. کلسیم عملکردهای زیادی در بدن دارد ولی شناخته ترین ماده ی معدنی در استخوان است و دندان است. ما نیازمند کلسیم هستیم تا ذخایر استخوانی خود را حفظ کنیم.
بدن ما برای حفظ سلامتی خود به چربی هم نیاز دارد. کلیه ی چربی ها در بدن پس از هضم به واحدهای سازنده ی آن یعنی اسیدهای چرب شکسته می شوند. محتویات سلول توسط غشایی که تشکیل شده از چربی است احاطه شده است، علاوه بر این مغز مقادیر بسیار زیادی اسید چرب دارد. اسیدهای چرب برای ایجاد سیگنال های عصبی بسیار ضروری است.

کمک کننده های کوچک!
ویتامین ها و مواد معدنی که با غذا وارد بدن مان می شوند، همپای کربوهیدرات، پروتئین و چربی برای بدن ضروری و لازم هستند با این تفاوت که در مقادیر کمترند. ویتامین ها و مواد معدنی در بدن معمولا به صورت کوآنزیم عمل می کنند که باعث سرعت بخشیدن به کلیه واکنش های شمیایی در بدن می شوند. برای مثال بسیاری از ویتامین های گروه ب به صورت کوآنزیم در سوخت و ساز کربوهیدرات ها که واکنش های تولید کننده ی انرژی در بدن هستند، نقش دارند. ویتامین آ برای بینایی، روی در بسیاری از واکنش های متابولیکی و ویتامین ث در بافت های اتصالی و در عملکرد سیستم ایمنی ضروری اند.
برنامه ی غذایی ما باید مقادیر کافی این کمک کننده های کوچک را تامین کند. یک برنامه ی غذایی سالم و متعادل، مقادیر کافی این ویتامین ها و مواد معدنی را تامین می کند. رژیم غذایی ناسالم در تامین تعدادی از این کمک کننده های کوچک مشکل داشته و کمبود یک سری از آن ها را در بدن به دنبال دارد.

و در نهایت این که
تغذیه ی خوب تامین کننده ی انرژی، ترکیبات سازنده(ساختمانی) و ویتامین ها و مواد مغذی است. مواد سازنده ی دیگری نیز در سال های اخیر شناخته شده اند. مانند فیتوکمیکال ها که در قسمت های رنگی سبزیجات و میوه ها پیدا می شوند. اگر چه برای بدن ضروری نیستند ولی تاثیرات قوی ای در سلامت بدن دارند؛ مثلا کورستین که در سیب قرمز پیدا می شود که شبیه آنتی هیستامین عمل می کند و خاصیت ضد التهابی دارد؛ یا رزوراترول(Resveratrol) که در پوسته ی انگور پیدا می شود و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. آنتی اکسیدان ها بدن را در مقابل تخریب های حاصل از آلودگی ها، اشعه ها، سیگار کشیدن و انتخاب تغذیه ی ناصحیح محافظت می کنند.
تغذیه ی خوب بدین معنی است که در برنامه ی غذایی تعادل خوبی از کربوهیدرات، پروتئین و چربی همراه با مقادیر کافی ویتامین ها و مواد معدنی وجود داشته باشد و تغذیه ی خوب تر این که حاوی آنتی اکسیدان ها و فیتوکمیکال های فراوانی باشد.

بخش تغذیه و آشپزی تبیان