غلظت‌هاي سرمي پايينِ ويتامين E با افت سريع‌تر جسمي در بزرگسالان مرتبط دانسته شده است. پژوهشگران يک گروه از 698 مرد و زن ايتاليايي بالاي 65 سال را در 3 آزمون فيزيکي شرکت دادند تا يک نمره کارکردي با دامنه‌اي از صفر (بدترين) تا 12 (بهترين) به دست آيد.
اين افراد 3 سال بعد نيز مجددا تحت اين 3 آزمون قرار گرفتند مردان و زناني که در زمان شروع مطالعه داراي پايين‌ترين ميزان غلظت ويتامين E بودند، نسبت به بقيه افراد با احتمال بيشتري دچار حداقل يک امتياز کاهش در نمره خود شدند .پژوهشگران هيچ گونه ارتباطي ميان افت عملکرد فيزيکي و 5 ماده ريزمغذي ديگر شامل فولات، ويتامين D، آهن و ويتامين‌هاي B پيدا نکردند.اين ارتباط معني‌دار با ويتامين E در 3 تحليل متفاوت همچنان پا بر جا بود و از سن، جنس، فعاليت فيزيکي، سيگار کشيدن، شاخص توده بدن، کارکرد شناختي، بيماري مزمن و ساير مخدوشگرها مستقل بود. پژوهشگران مي‌گويند که ويتامين E يک آنتي‌اکسيدان محلول در چربيِ مهم است. احتمال دارد که غلظت‌هاي پايينِ آن به آسيب اکسيداتيو در DNA، عضلات و نورون‌ها منجر شود.
