برنامه غذايي در ماه رمضان نبايد با رژيم متعادل و سالم هميشگي تفاوت زيادي داشته باشد. توجه به
نكات زير در تغذيه ضروريست :
بيماران ديابتي نبايد بدون سحري روزه بگيرند. چنانچه به هر علتي براي صرف سحري بيدار نشوند، بهتر است در آن روز، روزه نگيرند.
سحري معادل وعده غذايي شام در روزهاي معمول صرف شود.
افطار بايد معادل صبحانه در روزهاي معمولي در نظر گرفته شود.
شروع افطار با مواد غذايي حاوي كربوهيدرات ساده (جهت سرعت بيشتر در جذب آنها) باشد.
حدوداً دو ساعت پس از افطار، شام صرف شود كه بايد معادل ناهار در روزهاي معمولي باشد.
هنگام خواب ميان وعده اي مختصر معادل عصرانه ( حاوي ميوه ) استفاده شود.
به طور كلي غذاهاي حاوي كربوهيدرات پيچيده براي وعده سحر و غذاهاي حاوي كربوهيدرات ساده براي شروع افطار مناسب تر هستند.
از پرخوري كردن در فاصله افطار تا سحر و مصرف مقدار زيادي از غذاهاي غني از كربوهيدرات و پر چربي خصوصاً در هنگام افطار بايد اجتناب شود تا از افزايش قند خون و افزايش وزن طي ماه رمضان جلوگيري شود.
مصرف آب و مايعات كافي جهت جلوگيري از كمبود آب بدن طي روزه داري در ساعات بين افطار و سحر توصيه مي شود (حداقل 8 ليوان آب).
براي سلامت بودن بايد يك رژيم سالم حاوي گروههاي غذايي اصلي يعني نان و غلات، ميوه ها و سبزيجات، گوشت، حبوبات و ساير جانشين ها، شير و لبنيات در طي ماه رمضان داشته باشند.
اجتناب از مصرف غذاهاي پر ادويه، نوشيدينهاي حاوي كافئين (مثل قهوه) نيز توصيه مي شود.
گابریک
