شیوع چاقی در جهان در حال افزایش است. تخمین زده می شود که تا سال ۲۰۳۰، یک میلیارد نفر به چاقی (نمایه توده بدنی یا BMI بالاتر از ۳۰) مبتلا شوند. چاقی خطر بروز بیماری قلبی، دیابت، سرطان، بیماری کیسه صفرا و اوستئوآرتریت (آرتروز) را افزایش می دهد. همچنین در سال های اخیر ارتباط بین چاقی در دوران جوانی با بروز بیماری کبدی مزمن مانند هپاتیت B و C و بیماری کبد چرب غیرالکلی در سال های بعدی زندگی به خوبی مشخص شده است. مطالعات قبلی نشان داده اند که BMI بالا در نوجوانان پسر با افزاش خطر مرگ و بستری شدن در بیمارستان بر اثر ابتلا به مرحله نهایی بیماری کبدی در اواخر دوران زندگی مرتبط است. با این حال، ارتباط بین BMI و بیماری کبدی به میزان کافی بررسی نشده است.
بدین منظور گروهی از محققان اطلاعات مربوط به ۲/۱ میلیون مرد سوئدی را طی سال های ۱۹۹۶-۱۹۶۹ جمع آوری نمودند. شرکت کنندگان تا سال ۲۰۱۲ پیگیری شدند. طی این مدت ۵۲۸۱ مورد بیماری کبدی شدید و ۲۵۱ مورد سرطان کبد تشخیص داده شد.
نتایج نشان داد مردان مبتلا به اضافه وزن نسبت به مردان با وزن طبیعی ۵۰ درصد بیشتر احتمال دارد که به بیماری کبدی در سال های بعدی زندگی مبتلا شوند. احتمال ابتلا به بیماری کبدی در مردان چاق بیش از ۲ برابر بود. احتمال ابتلا به بیماری کبدی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ نسبت به مردان سالم با وزن طبیعی ۳ برابر بیشتر بود.
به گفته محققان مداخلات به منظور کاهش شیوع روز افزون اضافه وزن و چاقی باید از سنین پایین شروع شود تا از این طریق هزینه های مربوط به بیماری های کبدی کاهش یابد.
نکته عملی: چاقی و دیابت نوع ۲، خطر ابتلا به بیماری کبدی را افزایش می دهند.
منبع:
Hannes Hagström et al. “High BMI in late adolescence predicts future severe liver disease and hepatocellular carcinoma: a national, population-based cohort study in 1.2 million men”. Gut, 2017.
