آسم یک بیماری التهابی مزمن بوده که با انسداد قابل برگشت مجاری کوچک تنفسی مشخص می گردد. علائم آن به صورت حمله های تنگی نفس، سرفه و خس‌خس سینه (تریاد کلاسیک) می باشد و ممکن است شدت علائم فرد را از خواب بیدار کند یا منجر به هیپوکسی، سیانوز و حالت خفگی در شخص بیمار شود. آسم یک بیماری چند عاملی است و عللی که برای آسم ذکر می شود عبارتند از: عفونت‌ها (مخصوصاً انواع ویروسی)؛ آلاینده ها، برخی داروها، برخی از مشاغل، ورزش و علل روحی.
ویتامین D اثرات قابل توجهی بر تنظیم سیستم ایمنی داشته و محققان معتقدند که این ویتامین بر بیماری آسم که یک بیماری وابسته به سیستم ایمنی است، موثر است. با این حال، بیشتر اطلاعات موجود در مورد ارتباط ویتامین D و آسم از مطالعاتی که بر روی کودکان انجام شده به دست آمده و حاوی نتایج متناقضی است. در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی منتشر شده است، ارتباط بین ویتامین D و بروز و تشدید آسم بر روی جمعیت زیادی از بزرگسالان جوان که به بیماری های دیگری مبتلا نیستند، بررسی شده است.
در این مطالعه کوهورت محققان اطلاعات پزشکی ۴ میلیون فرد ۵۰-۲۲ ساله را مورد بررسی قرار دادند. سطوح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D در ۳۰۷۹۰۰ نفر اندازه گیری شد. در میان این افراد، ۲۱۲۳۷ نفر به آسم مبتلا بودند. تشدید آسم بدین صورت تعریف شد: دریافت کورتیکواستروئید خوراکی، دریافت بیشتر از ۵ نسخه برای داروهای کوتاه اثر آگونیست بتا و بیشتر از ۴ مراجعه به پزشک به علت بیماری آسم.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در میان افراد مبتلا به آسم، احتمال بروز حمله آسم در افرادی که سطوح ویتامین D آن ها پایین بود نسبت به افراد دارای سطوح ویتامین D نرمال، ۲۵% بیشتر بود. این نتایج حتی بعد از در نظر گرفتن سایر عوامل خطر برای بروز آسم مانند چاقی، استعمال دخانیات و وجود بیماری های مزمن، پابرجا باقی ماند.
نکته عملی: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود که سطوح ویتامین D در افراد مبتلا به آسم اندازه گیری شده و در بیماران مبتلا به کمبود ویتامین D، مکمل یاری با این ویتامین انجام شود.
منبع: Allergy, 2014; 69(12): 1673–1680
