مقادیر بالای مواد قندی در رژیم غذایی با چاقی و ریسک بیشتر بیماری های مزمن مرتبط می باشد. پایدارترین ارتباط موجود رابطه بین نوشیدنی های شیرین شده و چاق شدن می باشد. بررسی های اخیر نشان داده اند که کاهش مصرف مواد قندی اثر کوچک ولی معناداری بر وزن افراد در بزرگسالی دارد.
یافته های به چاپ رسیده در مجله پزشکی بریتانیا BMJ بیان کننده تاثیر مثبت کنار گذاشتن مواد قندی بر کاهش وزن می باشد؛ و اگرچه این اثر تاحدی کوچک است (کاهش ۸/۰کیلوگرمی) ولیکن حمایت کننده توصیه های بین المللی تقلیل مصرف مواد قندی به کمتر از ۱۰% از کل انرژی در جهت کاهش اپیدمی جهانی چاقی می باشد.
نتایج ۷۱ مطالعه مصرف مواد قندی و چاقی در جهت ارزیابی ارتباط بین دریافت مواد قندی رژیم غذایی و وزن بدن در کودکان و بزرگسالان مورد بررسی قرار گرفت؛ که شامل ۳۰ مطالعه تصادفی کنترل شده و ۴۱ مطالعه کوهورت بود.
محققین دریافتند که توصیه به کاهش دریافت مواد قندی ساده با کاهش 8/0 کیلوگرم در وزن مرتبط بوده درحالیکه توصیه به افزایش مصرف با افزایش ۷۵/۰ کیلوگرمی وزن در ارتباط بود. این نتیجه ی قرینه به دلیل دریافت تغییر یافته انرژی میباشد چراکه جایگزینی مواد قندی با دیگر کربوهیدرات ها منتهی به چنین تغییراتی در وزن بدن نشد.
این ارتباط در کودکان نامتناقض بود که به دلیل پایبندی ضعیف ترشان به دستورالعمل های غذایی می باشد.
محققین بیان داشتند که از آنجائیکه چاقی دلایل متعددی دارد غیر عادی نیست که کاهش مصرف مواد قندی چنین اثر کوچکی داشته و دیگر فاکتورهای مداخله گر نیز موثر خواهند بود. به هرجهت ثبات یافته های به دست آمده مستقل از نوع مطالعه، مستند و معتبر می باشد.
نظر به افزایش سریع وزن بعد از دریافت بالای مواد قندی، نتیجه گیری توصیه به کاهش دریافت آن معقول بوده و جزئی ضروری در استراتژی کاهش ریسک اضافه وزن و چاقی در بیشتر کشورها محسوب می شود.
نکته عملی: به عنوان مهم ترین موضوع، کاهش دریافت مواد قندی و نوشیدنی های شیرین شده و پس از آن اتخاذ سیاست هایی همچون مالیات برای نوشیدنی های حاوی قند، کاهش سروینگ سایز، کنترل تبلیغات و برنامه های آموزشی برای جوانان توصیه می شود .
منبع:
BMJ, ۲۰۱۲;۳۴۵,۷۴۹۲
