غذای کودک مهم‌ترین عامل رشد جسمی و ذهنی وی در دوران کودکی و نوجوانی است. اما همواره والدین از عدم دریافت غذای مناسب یا کافی توسط فرزندانشان نگرانند. اکثر بچه ها از خوردن سبزیجات امتناع کرده و از آنها رو برمی گردانند. یک مطالعه جدید پیشنهاد کرده است اضافه کردن سبزیجات به غذای کودکان به نحوی که آنها متوجه نشوند، اثرات سودمند بسیاری دارد.
در این مطالعه که در American Journal of Clinical Nutritionمنتشر شده است، ۴۰ کودک ۳ تا ۵ سال شرکت داشتند. این کودکان یک بار در هفته از وعده های غذایی آماده شده در مطالعه استفاده می کردند. وعده های غذایی هرروز ظاهرا شبیه به هم بودند، اما یک روز در هفته غذاها به صورت نرمال تهیه شده و سبزیجات پوره شده شامل گل کلم، بروکلی، کدو مسما و گوجه فرنگی داخل آنها افزوده می شد. این مطالعه به مدت سه هفته ادامه داشت. بعد از هر وعده غذایی ، محققین میزان غذا را برای تعیین مقدار غذای خورده شده توسط کودک اندازه می گرفتند. همچنین کودکان مجاز بودند که میان وعده ها و بشقاب های غذایی دیگری شامل میوه، پنیر و کراکر در طول روز به دلخواه داشته باشند.
نتایج این مطالعه نشان داد که نسبت به روزهای معمولی ، روزهایی که سبزیجات به صورت پوره شده به وعده غذایی صبحانه، ناهار و شام افزوده می شد، میزان دریافت سبزیجات در کودکان ۲ برابر بوده و نیاز آنها به سبزیجات در روز تامین می شد. بعلاوه دریافت سبزیجات بیشتر، به صورت پنهان، تاثیری در میزان دریافت میوه و سبزی در میان وعده های دیگر نداشت. روزهایی که کودکان سبزیجات بیشتری به صورت پوره در غذا دریافت می کردند ، میزان کالری دریافتی آنها در طول روز ۱۴۰ کیلو کالری کاهش می یافت که این یافته بسیار با ارزشی برای کودکان چاق و دارای اضافه وزن است. همچنین یافته ها نشان داد که کودکان هیچ تغییری را متوجه نشده و به همان اندازه وعده های دیگر، از غذای خود لذت می برند.
نکته عملی: با توجه به اینکه اغلب بعلت بی میلی کودکان به مصرف سبزیجات نیاز آنها در طول روز تامین نمی شود، والدین می توانند با استفاده از این روش که به سادگی در منزل قابل اجراست، سبزیجات را کم کم به غذای کودکان و نیز تمام افراد خانواده بیفزایند.. البته باید توجه داشت دریافت سبزیجات بصوت پنهان در وعده های غذایی، تمام نیاز کودک را مرتفع نمی کند، بلکه این روش برای افزودن این مقدار سبزیجات به دریافت معمول کودک در روزمی باشد.
منبع: American Journal of Clinical Nutrition, 2011
