در کشورهایی مانند آمریکا ۷-۸ در صد جمعیت مبتلا به دیابت می باشند. در کشور ما طبق آمار ارائه شده حدود ۵-۶ درصد افراد ۳ تا ۶۹ ساله در شهر تهران مبتلا به دیابت هستند. مطالعات نشان داده است که بیش از نصف افراد دیابتی قبل از انجام مطالعات از بیماری خود آگاهی نداشتند. میزان شیوع بیماری دیابت در نواحی مختلف ایران متفاوت است. به عنوان مثال، طبق بررسی های انجام شده بیشترین میزان شیوع بیماری دیابت در شهر یزد وجود داشته است (۱۶.۳ درصد)، که این به نوع و رفتارهای غذایی شهرهای مختلف مرتبط می باشد. شیوع دیابت و اختلالات تحمل گلوکز با افزایش سن، بالا می رود. طبق مطالعات اخیر ۱۴ – 23% ایرانیان بالغ بالای ۳۰ سال دیابتی هستند یا دچار عدم تحمل گلوکز (IGT) می باشند. مطالعات نشان می دهند که تقریباً ۲۵% موارد IGT در آینده دچار دیابت می شوند.
برای آشنایی با دیابت، ابتدا باید بدانیم که قند چگونه در بدن مورد استفاده قرار می گیرد. گلوکز منبع اصلی انرژی سلولی است که بویژه در سلولهای عضلانی و نیز مغز ضروری می باشد. گلوکز بدن از دو منشا اساسی تامین می گردد: از غذاهای خوراکی و نیز از کبد. بعد از خوردن غذا، قند در روده ها جذب شده و در نهایت از طریق گردش خون توسط هورمون انسولین در اختیار سلولهای بدن قرار می گیرد. میزان اضافی قند موجود در خون در کبد به صورت گلیکوژن ذخیره می گردد. در هنگام روزه داری و یا عدم مصرف غذا کبد گلوکز ذخیره شده را در اختیار بدن قرار داده تا سطح مناسب قند را در بدن ثابت نگاه دارد. لازم به ذکر است که هورمون انسولین از لوزالمعده (غده ای که که در پشت معده قرار گرفته) به درون جریان خون ترشح شده و در سطح سلولی به گیرنده های مخصوص متصل و ورود گلوکز به سلولها و نیز سوخت و ساز طبیعی آن را تسهیل می نماید.
