گروهی از محققان از اسکن مغزی برای بررسی پاسخ‌های عصبی به نشانه‌های غذایی در نوجوانان دارای اضافه وزن در مقایسه با نوجوانان لاغر استفاده کردند. آن‌ها مشاهده کردند مناطق تحریک شده به وسیله غذا در مغز با احساس و پاداش در همه گروه‌ها مرتبط است. با این حال، نوجوانان در معرض خطر چاقی، به طور مداوم فعالیت‌های عصبی کمتری در مدار مغزی دارند که منجر به کنترل و توجه کمتر نسبت به خود می‌شود.
این مطالعه نشان می‌دهد که خطر ابتلا به چاقی تنها به دلیل وجود یا عدم وجود تمایل به غذاهای پرکالری نیست، بلکه شاید مهمتر از همه ناشی از توانایی کنترل این تمایلات می‌باشد.
کودکانی که والدین‌شان دچار اضافه وزن هستند، احتمالاً خودشان نیز مبتلا به چاقی می‌شوند. از آنجایی که اضافه وزن با چندین مسئله بهداشتی اعم از هزینه‌های گزاف مراقبت های بهداشتی در ارتباط است، محققان به طور جدی به دنبال روش‌های جدید درک بهتر علل چاقی و تغییر مسیر آن هستند.
در این مطالعه نوجوانان درحالیکه نظاره گر کلمات توصیف کننده غذاهای پرچرب، غذاهای کم چرب و کلماتی غیر از غذا بودند، تحت اسکن مغزی قرار گرفتند. سپس در پاسخ به هر کلمه، اشتهای خود را ارزیابی کردند.
محققان مشاهده کردند پس از مشاهده کلمات مرتبط با غذا، مدارهای مغزی که از پاداش و احساسات پشتیبانی می‌کنند، در همه افراد تحریک می‌شوند. در نوجوانانی که چاق یا لاغر بودند اما در معرض خطر بالای چاقی ارثی قرار داشتند، فعالیت‌های کمتری در مدارهای کنترل و توجه نسبت به خود مشاهده شد.
نکته عملی: یافته‌ها نشان می دهد که مداخلات طراحی شده برای تحریک سیستم خودتنظیمی در نوجوانان ممکن است رویکرد جدیدی را برای درمان و پیشگیری از چاقی فراهم نماید.
منبع:
Susan Carnell et al. “Neural correlates of familial obesity risk and overweight in adolescence”. NeuroImage, 2017
