[zahra jamshidi]

برخی خانواده‌ها به دلیل آن‌که هیچ فرآیندی روی شیر خام محلی انجام نشده و یک محصول کاملا طبیعی است و از سوی دیگر به دلیل پرچرب بودن آن را بر شیرهای صنعتی ترجیح می‌دهند و همیشه شیر مصرفی خود را از مغازه‌های عرضه‌کننده فرآورده‌های لبنی فله‌ای یا اهالی روستا تهیه می‌کنند، اما باید بدانید عمده‌ترین بیماری‌هایی که از طریق این شیرها منتقل می‌شود تب مالت، سل و تب کیو است.

این شیرها در صورت جوشیده شدن خانگی به‌دلیل فرآیند حرارتی ناقص نه‌تنها ارزش تغذیه‌ای خود را از دست می‌دهد، بلکه یک‌سری از میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در آن باقی می‌ماند که برای سلامت مصرف‌کننده مخاطره‌آمیز است. نکته مهم‌تر آن‌که بیشتر این شیرها با دست‌هایی آلوده درون ظروفی غیربهداشتی دوشیده می‌شود و مو، خون یا فضولات دام حداقل چیزهایی است که وارد آن می‌شود. از سوی دیگر در صورت فساد محصول، افراد غیرمتعهد با افزودن جوش‌شیرین یا آب‌ژاول، مزه تند و طعم نامطلوب شیر را مخفی می‌کنند.

بـهترین وقـت بـرای شیر نـوشیدن

مدت زمان جذب و هضم شیر حدود 3 تا 4 ساعت است به همین دلیل گفته می‌شود بهترین زمان مصرف شیر قبل از خواب است تا در طول خواب، بدن با جذب آن نیاز پروتئینی خود را تامین کند.

شیر تأمین‌کننده تریپتوفان نیز است که در داشتن خواب خوب و آرام دارد. شیری که در طول روز از طریق غذاها مصرف می‌کنیم، جزو واحد شیر مصرفی محسوب می‌شود. البته به شرطی که در اواخر طبخ به غذا اضافه شود و همراه با غذا نجوشد. شیر معمولاً در غذا برای طعم دادن استفاده می‌شود و توجه داشته باشید شاید مقداری از آن مثلاً در سوپ ریخته شود اما این مقدار سر سفره بین چند نفر تقسیم می‌شود درحالی‌که توصیه ما مصرف 2 لیوان شیر خالص در روز است.

به علاوه، اگر فردی تمایلی به مصرف شیر ندارد، بهترین جایگزین آن ماست کم‌چرب است. برخلاف تصور، پنیر جایگزین شیر نیست و در گروه پروتئین‌ها دسته‌بندی می‌شود. برخی مادرها به فرزندی که شیر پاستوریزه نمی‌خورد مکمل کلسیم می‌دهند، در صورتی که این مکمل نمی‌تواند جایگزین مناسبی باشد و بهترین راه‌حل استفاده از شیرخشک فرموله است.

[نویسنده]

نوشته‌ها