[m.abolfathi]

[align=right]مواد لازم برای 2 نفر

لوبیا سفید: 75 گرم
پیاز: یك عدد كوچك ـ نصف كنید ـ (5 دقیقه در آب سرد خیس و بعد آبكشی كنید)
سیر: 3 حبه
برگ بو: یك برگ
آبلیمو: یك قاشق چایخوری
روغن زیتون: 2 قاشق غذاخوری
كرفس: یك‌چهارم پیمانه خرد شده
فلفل دلمه‌ای قرمز یا زرد خرد شده: یك قاشق غذاخوری
پیاز قرمز خرد شده: یك عدد كوچك
شوید تازه خرد شده: یك قاشق چایخوری
چغندر كوچك: نصف عدد
نمك: به مقدار لازم
شكر: به مقدار كم

طرز تهیه:
لوبیا را در یك ظرف بزرگ بریزید. درون ظرف تا جایی آب بریزید كه یك سانتیمتر روی لوبیا را بپوشاند. بگذارید تا جوش بیاید. اگر در این حین روی لوبیا كف تولید شد، كف آن را بگیرید. پیازهای خیس خورده، 2 حبه سیر و برگ بو را به لوبیا اضافه كنید. حرارت را كم كنید. درب ظرف را گذاشته و بگذارید تا 30 دقیقه آرام بپزد. سپس نمك آن را بزنید و 20 دقیقه دیگر بگذارید تا بپزد و نرم شود. سپس ظرف را از روی حرارت بردارید. پیازها، سیر و برگ بو را از داخل آن دربیاورید و كنار بگذارید. صبر كنید تا لوبیا سرد شود و بعد آبكشی كنید و درون یك كاسه بریزید.

لوبیا را به آرامی با آبلیمو، روغن زیتون، كرفس، فلفل، پیاز قرمز و شوید تازه مخلوط و آغشته كنید. می‌توانید به طور دلخواه یكی دو قاشق از آب لوبیا را نیز درون آب بریزید. نمك و فلفل آن را اندازه كنید و كنار بگذارید. در هنگامی كه لوبیا در حال پختن است، در یك ظرف دیگر چغندر را بپزید. آنها را درون یك قابلمه بگذارید و روی آن آب بریزید تا روی چغندر را بپوشاند. به آن نمك بزنید و بگذارید تا جوش بیاید. سپس حرارت را كم كنید و 30 تا 45 دقیقه (بستگی به اندازه چغندر دارد)‌ بگذارید بپزد و نرم شود. بعد از روی حرارت بردارید. یك حبه سیر درون آن بیندازید و بگذارید سرد شود. سپس پوست آن را بكنید و خرد كنید. یك قاشق سوپخوری آب لبو و شكر را باهم مخلوط كنید و لبوها را با آن آغشته كنید.

لوبیا را درون ظرف ریخته و دور آن را با لبوها تزئین و سرو كنید. چغندر از آنجایی كه حاوی چربی‌های اشباع و كلسترول اندك است، از منابع غذایی بسیار مفید به شمار می‌رود، علاوه بر آن منبع خوبی از ویتامین ث، آهن و منیزیم است. همچنین فیبر بالایی دارد و حاوی مقادیر كافی فولات، پتاسیم و منگنز است. تنها اشكال آن این است كه قسمت زیادی از كالری موجود در آن از مواد قندی می‌آید.

بررسی‌ها نشان می‌دهند آنتی‌اكسیدان‌های موجود در چغندر برای حفاظت در برابر بیماری عروق كرونر قلب و پیشگیری از سكته قلبی موثر است. ماده‌ای به نام بتانین در چغندر وجود دارد كه باعث كاهش سطح هوموسیستئین خون می‌شود. هوموسیستئین یك ماده سمی است كه باعث چسبیدن پلاكت‌ها به هم و لخته شدن خون و تصلب شرایین می‌شود.

ویتامین ث موجود در چغندر نیز به عنوان آنتی‌اكسیدان عمل می‌كند و رادیكال‌های آزاد كه اثر سرطان‌زایی دارند را خنثی می‌كند.

جالب است بدانید كه برگ‌های چغندر منبع خوبی از كاروتنوئید و ویتامین A هستند. ریشه چغندر حاوی ویتامین B3، B5، B6 و كاروتنوئید نیز می‌باشد. چغندر حاوی اسید اگزالیك نیز می‌باشد كه می‌تواند در افرادی كه مبتلا به سنگ كلیه از جنس اگزالات هستند به تسهیل تشكیل سنگ كمك كند. بنابراین به این افراد توصیه می‌كنیم كه از مصرف چغندر تا حد امكان پرهیز كنند.[/align]

[نویسنده]

نوشته‌ها