* سرکه به غذا طعم خاصی می‌دهد و اشتها را تحریک می‌کند.
* در تحقیقات نشان داده شده است که مصرف روزانه 20 میلی لیتر سرکه (معادل 2 قاشق غذاخوری) هم به تنهایی و هم به صورت مخلوط با غذاها موجب کاهش اندیس گلیسمی مواد غذایی کربوهیدرات دار می شود. این اثر هم در افراد دیابتی و هم افراد غیر دیابتی دیده می شود. کاهش اندیس گلیسمی موجب می شود تا افزایش قند در بدن به آهستگی انجام شود.
* سرکه، هضم گوشت را آسان می‌کند.
* اگر خاکستر گرم را در سرکه بخیسانند و بر روی ورم غدد متورم قرار دهند، آن را درمان می‌کند.
* اگر سرکه و گلاب را به مقدار مساوی مخلوط نموده و بجوشانند و سپس یک قطعه پارچه را با این محلول خیس نموده بر روی سر بیمار قرار دهند، سردردهای ناشی از کبد و صفرا را معالجه می‌کند.
* شستشوی دهان با سرکه و گلاب، بوی بد دهان را از بین می‌برد.
* با چکانیدن چند قطره سرکه در گوش، حشره یا کرمی که در گوش مانده باشد خارج می‌شود.
* اگر سرکه را در محل خارش بدن یا خونریزی بمالند، خارش و خونریزی های کوچک را بند می‌آورد.
* اگر سرکه را با نمک مخلوط کنند و در دهانی که به دلیل کشیدن دندان خونریزی می‌کند، نگه دارند و چند بار این کار را تکرار کنند، خونریزی را قطع می‌کند.
* مالیدن سرکه در محل‌هایی که سوزش دارد، مانند سوزش سوختگی با آتش، موجب درمان آن می شود.
* مالیدن رسوب سرکه باعث معالجه کک مک ، لک های بدن، کهیر، درد مفاصل و ورم سینه می شود.
* اگر کمی آرد جو را با سرکه خمیر کنند و در محل ورم سینه و بناگوش بگذارند، ورم را درمان می‌کند.
