«مراقبت‌هاي استاندارد از بيماران ديابتي» كه به وسيله انجمن ديابت آمريكا منتشر شده است، نشان مي‌دهد مراقبت از اين بيماران بايد با كيفيت بالا و براي تك‌تك بيماران انجام شود، تا بازتابي از نيازها، علايق و توانايي‌هاي فردي باشد…
يکي از مهم‌ترين اهدف مراقبت، كاهش سطح قندخون و رساندن آن به حد طبيعي براي پيشگيري از بروز عوارض پيشرفته ديابت است. براي رسيدن به اين هدف، بايد شيوه بيمارمحور به صورتي كه بيمار در درمان خود مسووليت‌پذير باشد، مد نظر قرارگيرد كه از راهكارهاي اوليه آن، بررسي رژيم‌غذايي، دخالت دادن بيمار در برنامه‌ريزي غذايي و كنترل سطح قندخون در منزل است. اجزاي اصلي كيفيت مراقبت كه بيمار بايد روزانه آنها را رعايت كند، عبارتنداز: انتخاب غذا و برنامه غذايي منظم، حفظ رژيم‌غذايي، ورزش روزانه، مصرف داروها، ترك سيگار و خودپايشي قندخون. اصطلاح خودپايشي قندخون به فرآيند اندازه‌گيري قندخون به‌وسيله خود بيمار در خانه با دستگاهي به نام گلوكومتر گفته مي‌شود. اين روش خيلي كم‌زحمت و نسبتا دقيق است. به نظر برخي پژوهشگران، اندازه‌گيري قندخون در منزل، پس از كشف انسولين، دومين پيشرفت اساسي درمان ديابت در 60 ساله اخير به شمار مي‌رود زيرا باعث‌شده بيماران مسووليت بيشتري در اداره بيماري خود برعهده بگيرند.
براي اندازه‌گيري قند با يك دستگاه گلوكومتر، يك قطره كوچك خون روي يك نوار گلوكومتر يكبار مصرف ريخته مي‌شود و نوار در دستگاه قرار مي‌گيرد. نوارها با مواد شيميايي (گلوكز اكسيداز، دهيدروژناز، هگزوكيناز) پوشش داده شده‌اند كه با گلوكز خون تركيب مي‌شوند. دستگاه، قندخون موجود در خون را نشان مي‌دهد. كنترل قند به‌وسيله بيمار، براي همه بيماران ديابتي و به طور خاص بيماراني كه انسولين دريافت مي‌كنند، توصيه مي‌شود.
