سم زدایی شاید مهمترین دلیلی باشد که میتواند شلغم را در صدر سبد غذایی روزانه ما به ویژه در زمستان قرار دهد.
شلغم غده ایست که خواص آن آنقدر زیاد است که میتوان گفت این گیاه برای هر دردی درمان است و اگر همگان میدانستند که این گیاه چقدر فایده دارد تمام باغچههای خانه خود را شلغم میکاشتند و هر روز از آن استفاده میکردند.
از نظر اطبای قدیم ایران شلغم گرم وتر است و به تبع آن اشتها آور و مقوی است.
کاربردیترین اثر شلغم در پیشگیری و درمان سرماخوردگی و گلودرد (به شکل قرقره) و برونشیت (به شکل پخته) و بیماریهای تنفسی و سرفه است.
همچنین نباید اثر درمانی شلغم را در ضعفهای جنسی زیاد برد چراکه شلغم باعث افزایش اسپرم شده و شکل سرخ کرده آن ضعف جنسی را برطرف میکند.
اثرات درمانی دیگر شلغم هم قابل توجه است اعم از اینکه تقویت کننده حافظه و ضدسرطان است.خوردن آب شلغم درمان کننده ناراحتیهای پوستی و جوش صورت است و علاج کم خونی است. شلغم تمیز کننده و دفع کننده سموم از بدن است.
براساس مطالعات انجام شده ترکیبات شیمیایی این گیاه شامل آب، پروتئین و مواد چربی و نشاستهای، کلسیم و فسفر و آهن و سدیم و پتاسیم و ویتامین ب ۱، ۲، ۳ و ویتامین ث است.