شيوع آپنه انسدادي خواب در حال افزايش است و ارتباط آن با پيامد قلبي- عروقي و ساير پيامدهاي باليني به صورتي روزافزون مورد توجه قرار مي‌گيرد. پژوهشگران در يک مطالعه با بررسي بيش از 250 فرد مبتلا به آپنه و ديابت نوع 2، تاثير کاهش وزن بر آپنه را مورد ارزيابي قرار دادند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفي در يکي از دو برنامه شديد کاهش وزن يا سه جلسه برنامه آموزشي درباره کنترل ديابت (گروه شاهد) قرار گرفته بودند…
در مدت يک سال، کاهش وزن در گروه کاهش وزن به طور معني‌داري بيشتر از گروه شاهد (ميانگين 8/10 در برابر 6/0 کيلوگرم) به علاوه در افراد بيشتري از گروه کاهش وزن، بهبود OSA با آپنه انسدادی خواب مشاهده شد (14 در برابر 4) و نسبت افراد مبتلا به OSA شديد نيز پايين‌تر بود (18 در برابر 38).
نکته عملی : با توجه به نظر نويسندگان، تاکنون تنها يک کارآزمايي کوچک تصادفي‌شده شاهددار براي ارزيابي اثر کاهش وزن بر OSA انجام شده است. در اين مطالعه که روي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 و OSA انجام شد، نتايج قبلي مورد تاييد قرار گرفت: کاهش وزن به کاهش معني‌دار OSA منجر مي‌شود. بنابراين، بيماران چاق مبتلا به ديابت و آپنه، اين شانس را دارند که با کاهش وزن، هر دو اختلال را به صورت همزمان بهبود بخشند.
