[zahra jamshidi]

اکثر موارد ذكر شده در مورد رابطه زمان غذاخوردن با ورزش در اينجا نيز صادق است و بهتر است غذا تقريباً از معده رد شده باشد و بعد شخص بخوابد؛ خوابيدن روي غذا اصلا توصيه نشده و بسيار مضر است. حداقل 3-2 ساعت بايد بين شام و خواب فاصله باشد. خوابيدن طي روز نيز در طب سنتي كلا توصيه نشده است، مگر براي مزاج‌هاي گرم، به صورت چرت‌زدن (خواب کوتاه مدت) و با فاصله زماني از نهار. پس توصيه مي شود انسان نه با شكم خالي و گرسنگي بخوابد و نه با شكم پر، زيرا خوابيدن در حالت گرسنگي و با شكم خالي منجر به ضعف و لاغري مي‌شود، چون در هنگام خواب، قواي بدن و خون، جهت انجام عمليات هضم و جذب به سمت سيستم گوارش جلب مي‌شوند و اگر غذايي در سيستم گوارشي يافت نشود، مواد طبيعي، مخاط و خود سلول‌هاي بدن و سیستم گوارش به عنوان غذا مصرف مي‌شوند. با شكم پر خوابيدن هم باعث انسداد عروق، ديدن خواب بد و كابوس، احساس بختك افتادن روي قفسه سينه، خروپف، سنگيني پس از خواب، خلط ته حلق به هنگام صبح و بوي بد دهان مي‌شود.
بهتر است انسان وقتي به بستر مي‌رود، چند دقيقه روي پهلوي راست بخوابد تا اگر مواد غذايي در معده وجود دارد به سمت قعر معده جابجا شود و يا وارد روده‌ها گردد و پس از اين چند دقيقه، به پهلوي چپ بگردد و در همان حال به خواب برود. اين امر باعث مي‌شود كبد كه يك عضو پرخون و گرم است، مثل پتوئي روي معده و روده‌هاي كوچك را بپوشاند و با حرارت خود به عمليات هضم و جذب كمك كند.در زمان برخاستن از خواب نيز بهتر است به سمت راست بچرخد، چند دقیقه ای در همان وضعيت بماند تا حركت مواد روده به سمت انتها خوب انجام شود و سپس از بستر بلند شود. يكي از كارهايي كه بهتر است انسان در هنگام خواب رعايت كند، اين است كه به وسيله رواندازي (پتو يا ملحفه)، روي منطقه بالاي شكم (معده) را بپوشاند؛ خوابيدن بدون روانداز کلا خوب نيست، زيرا منطقه شكم در هنگام خواب بايد گرم نگه داشته شود تا عمليات هضم به خوبي صورت گيرد.

[نویسنده]

نوشته‌ها