[align=justify][align=justify]فرايندي به‌نام پارابويلينگ در چرخه آماده‌سازي برنج وجود دارد. عمل پارابويلينگ براي بالا بردن ارزش تغذيه‌اي برنج، بيشتر در کشورهاي هند، پاکستان و بنگلادش که برنج، قوت غالب مردم است، انجام مي‌گيرد. در طول اين فرايند که ما به آن «توليد برنج پيش‌پخته يا پيش‌پز» هم مي‌گوييم، برنج را قبل از پوست‌گيري و جدا کردن شلتوک آن، کمي با آب جوش يا بخار آب، حرارت مي‌دهند. در اين صورت، برنج حالت پيش‌پز پيدا مي‌کند. فرايند پارابويلينگ به انتقال بيشتر املاح و ويتامين‌ها- که در پوسته و سبوس برنج به‌وفور يافت مي‌شوند- به داخل مغز برنج، کمک زيادي مي‌کند و به همين دليل ارزش تغذيه‌اي برنج‌هاي پيش‌پخته، به‌مراتب بيشتر از برنج‌هاي سفيد و پوليش‌شده است.
رنگ سبوس برنج، قرمز مايل به قهوه‌اي است و در طول فرايند پارابويلينگ، خشک کردن و پوست‌گيري، مقداري از اين رنگ به مغز برنج منتقل مي‌شود و رنگ محصول نهايي را زرد و گاهي هم قهوه‌اي مي‌کند. هرچه اين فرايند کامل‌تر و طولاني‌تر باشد، رنگ برنج هم به سمت قهوه‌اي تيره‌تري خواهد رفت و ارزش تغذيه‌اي آن هم بيشتر خواهد شد.[/align]
از نظر ارزش تغذيه‌اي و وجود پروتئين، نشاسته، ويتامين‌ها و املاح مختلف، تفاوت چنداني بين برنج‌هاي سفيد پوليش‌شده وجود ندارد. يعني ارزش تغذيه‌اي برنج‌هاي سفيد ايراني و خارجي تقريبا برابر است و تنها تفاوتي که بين آنها وجود دارد، در عطر و طعم آنهاست. درواقع، تفاوت در ارزش تغذيه‌اي بيشتر در مقايسه بين برنج‌هاي سفيد با برنج‌هاي زرد و قهوه‌اي مطرح مي‌شود و اين تفاوت‌ها در ميان انواع برنج‌هاي سفيد چندان چشمگير و قابل بحث نيست. متفاوت بودن عطر و طعم برنج‌هاي سفيد هم به نوع و محل کاشت آنها بستگي دارد.[/align]
