madjdبنابر اظهار برخي محققان، کافئين در کوتاه مدت، حساسيت به انسولين را از طريق افزايش ترشح اپي نفرين کاهش مي دهد و باعث افزايش غلظت گلوکز مي شود. همچنين، موجب افزايش فشار خون و غلظت کاتکولامين ها مي گردد؛ ولي چنين اثراتي به دنبال مصرف درازمدت قهوه ديده نمي شود؛ به طوري که در مطالعاتي که مصرف قهوه را در طولاني مدت بررسي کرده اند، اثرات مفيد کافئين بر بهبود حساسيت به انسولين در نتيجه مصرف درازمدت کافئين، در ارتباط با کاهش وزن و چربي بدن باشد؛ چرا که کافئين ترموژنز را تحريک کرده، باعث افزايش انرژي مصرفي در بدن مي شود و از اين طريق مي تواند کاهش وزن را تسهيل کند.
اما از آنجا که در گروه ديگري از مطالعات، پس از تعديل BMI، ارتباط معکوس بين قهوه و بروز ديابت همچنان باقي ماند، بعيد به نظر مي رسد که تأثير قهوه بر کاهش خطر ديابت، با واسطه وزن بدن اعمال شود. به علاوه، بنا بر نظر گروهي از محققان، اثرات کوتاه مدت مصرف قهوه بر روي اپي نفرين ضعيف تر از چيزي است که از محتواي کافئين قهوه انتظار مي رود.
