افزایش خطر مرگ زنان مبتلا به چاقی شکمی‌

طالعات متعدد گذشته نشان داده است که چاقی و افزایش وزن خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد. طی دهه اخیر اهمیت چاقی شکمی در حفظ سلامتی، بیش از چاقی بصورت کلی گردیده است و محققان به اثرات مختلف چاقی شکمی پرداخته‌اند. در مقاله‌ای طی هفته‌های قبل، اهمیت چاقی شکمی در ایجاد بیماری‌های قلبی حتی با وزن طبیعی مورد تاکید قرار گرفت.

مطالعات قبلی نشان داده است: افراد با چاقی سیبی شکل، به طور خاص در معرض خطر گرفتگی عروق، فشار خون بالا و دیابت قرار دارند. چاقی شکمی با سرطان‌های خاصی از جمله سرطان کلیه و روده بزرگ نیز ارتباط دارد.

یک پژوهش گسترده در زنان نشان داده است: در خانم‌هایی که شکم بزرگ دارند صرفنظر از وزنشان، خطر مرگ زودرس بر اثر بیماری‌های قلبی و سرطان افزایش می‌یابد. این یافته‌ها که در مجله علمی Circulation در شماره آوریل  2008 چاپ شده است، تایید می‌کند:  زمانی که مشکلات مرگ و میر ناشی از چاقی پیش می‌آید محل تجمع چربی، نقش بسیار مهمتری از افزایش وزن به‌طور کلی دارا می‌باشد. در این مطالعه، دکتر ژانگ و همکارانش از دانشکده پزشکی هاروارد و انستیتو ملی سلامت آمریکا، با بررسی بیش از ۴۴۰۰۰ زن آمریکایی طی ۱۶ سال دریافتند: زنان میانسال و مسن که چاقی شکمی دارند (بیش از ۸۸ سانتیمتر دور کمر) نسبت به همتایان لاغر خود مستعد مرگ زودرس به دلیل بیماری‌های قلبی و سرطان بوده‌اند. این بدان معناست که خطر مرگ به علت بیماری‌های قلبی و سکته‌های مغزی در زنان مبتلا به چاقی شکمی در مقایسه با زنان با دور کمرطبیعی( باریکتر از ۷۱ سانتیمتر) دو برابرمی باشد. این مطالعه همچنین خطر مرگ در افراد با چاقی شکمی در اثر سرطان‌های مختلف را ۶۳ درصد بیشتر از افراد با تراکم طبیعی چربی شکمی گزارش می‌نماید. لذا این مطالعه مشخص می‌نماید خطرمرگ ناشی از دور کمر بزرگ،  مستقل ازچاقی بصورت کلی می‌باشد و برای جلوگیری از مرگ زودرس دارای اهمیت ویژه‌ای می‌باشد که این موضوع در سنین بالاتر از اهمیت بیشتر برخوردار می‌باشد. این بدان معناست که اگرچه حفظ وزن سالم باید همچنان به عنوان یک پایه مهم در پیشگیری از بیماری‌های مزمن و مرگ‌های نابهنگام مدنظر باشد ولی حفظ اندازه مناسب کمر و جلوگیری از چاقی شکمی حتی بیش از آن می‌تواند مهم باشد.

این‌که چاقی شکمی چگونه علاوه بر افزایش خطر بیماری‌های قلبی و سرطان، خطر مرگ زودرس ناشی از این بیماری‌ها را افزایش می‌دهد نیاز به مطالعات آتی دارد. ولی مطالعات بالینی نشان داده است که تجمع چربی زیاد در ناحیه شکم، سطح کلسترول خون را بالا برده و مقاومت به انسولین، به‌عنوان یک پیش زمینه دیابت نوع ۲، را افزایش می‌دهد. علاوه بر آن تجمع بافت چربی در این ناحیه از بدن باعث التهاب کلی می‌شود. هر کدام از این آثار متابولیک می‌تواند افزایش خطر بیماری‌های قلبی و نیز سرطان‌های خاص را باعث گردیده و تاسف بارتر از آن باعث افزایش خطر مرگ ناشی از آن بیماری‌ها شود.

Loading