مکمل های غذایی ضد سرطان را بشناسید.

مکمل های غذایی معمولاً حاوی ویتامین، مواد معدنی و عصاره گیاهان مختلف هستند. با ما همراه باشید تا در این مقاله به معرفی برخی از مکمل های غذایی ضد سرطان بپردازیم.

امگا ۳ یک اسید چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه است. امگا ۳ در ماهی، روغن های گیاهی (دانه بزرک، سویا و کانولا) و مغزهای خوراکی وجود دارد.

برخی از تحقیقات نشان داده اند که اسید چرب امگا ۳ می تواند از بروز سرطان پیشگیری کند. در یک مطالعه که سال ۲۰۱۵ منتشر شد خواص ضد التهابی امگا ۳ احتمال ابتلا به سرطان سینه را کاهش داد.

در مطالعه دیگری که سال ۲۰۱۹ منتشر شد دریافت مکمل امگا ۳ تاثیر در کاهش خطر ابتلا به سرطان نداشت. در این مطالعه ارتباطی بین دریافت مکمل امگا ۳ با کاهش خطر ابتلا به سرطان های سینه، روده بزرگ و پروستات مشاهده نشد.

امروزه مکمل اسید چرب امگا ۳ به شکل روغن کبد ماهی کاد، روغن ماهی و روغن آلگال (از جلبک به دست می آید و برای گیاهخواران مناسب است) در داروخانه ها به فروش می رسد.

توصیه می شود افراد بالای ۱۴ سال روزانه ۱/۱ تا ۱/۶ گرم اسید چرب امگا ۳ دریافت کنند. بهتر است قبل از دریافت مکمل امگا ۳ با متخصص تغذیه مشورت شود. زیرا ممکن است این مکمل با برخی از داروها تداخل داشته باشد.

چای سبز حاوی ترکیباتی به نام پلی فنول است. این ترکیب دارای خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. مکمل عصاره چای سبز که حاوی یکی از ترکیبات موثر موجود در این چای به نام اپی گالوکاتچین ۳- گالات (EGCG) است می تواند با بروز سرطان مقابله کنند.

در سال ۲۰۱۸ مطالعه ای منتشر شد که نشان داد EGCG و عصاره چای سبز می تواند از بروز سرطان و یا عود مجدد آن پیشگیری کند. با این حال گفته می شود که نتایج مطالعات مختلف در مورد ارتباط بین چای سبز و سرطان ضد و نقیض بوده است.

شما می توانید با نوشیدن حداقل یک لیوان چای سبز در طی روز از فواید آن بهره مند شوید. همچنین عصاره چای سبز به شکل مکمل در دسترس عموم قرار گرفته است.

چای سبز با برخی داروها مانند نادولول که برای درمان فشارخون بالا و مشکلات قلبی تجویز می شود تداخل دارد. اگر در حال حاضر داروی خاصی مصرف می کنید از مصرف خودسرانه مکمل چای سبز خودداری کنید.

تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد مصرف سیر و پیاز می تواند احتمال ابتلا به برخی از سرطان ها را، به خصوص در ناحیه دستگاه گوارش، کاهش دهد. با این حال، مشخص نیست که به منظور پیشگیری از سرطان چه میزان سیر و پیاز باید مصرف شود.

محققان در مطالعه ای مشاهده کردند که عصاره سیر مانع رشد سلول های سرطان در محیط آزمایشگاه و در بدن موش ها می شود. برخی محققان نیز معتقدند که عصاره سیر می تواند فعالیت برخی داروهای شیمی درمانی را افزایش دهد. با این حال، افرادی که به علت ابتلا به سرطان تحت درمان هستند باید قبل از مصرف عصاره سیر با پزشک خود مشورت کنند.

از زنجبیل به عنوان یک راهکار سنتی برای درمان مشکلات گوارشی استفاده می شود. زنجیبل می تواند تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و پرتو درمانی را برطرف سازد.

مکمل حاوی عصاره این گیاه در داروخانه ها موجود می باشد. اما ممکن است غلظت عصاره موجود در این مکمل ها برای برخی از افراد زیاد باشد.

زنجبیل با داروهای رقیق کننده خون تداخل دارد. به همین علت افرادی که از این داروها استفاده می کنند نباید خودسرانه زنجبیل را به برنامه غذایی روزانه خود اضافه کنند.

زردچوبه به شکل پودر و مکمل در دسترس عموم قرار دارد. زردچوبه حاوی ترکیبی به نام کورکومین است. این ترکیب دارای خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است.

نتایج مطالعات مختلف نشان داده کورکومین رشد تومور را کاهش داده و سبب مرگ سلول های سرطانی می شود. با این حال، بیشتر این تحقیقات بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده و لازم است برای تائید نتایج آن ها بررسی های بیشتری بر روی انسان انجام شود.

ویتامین D به حفظ سلامت استخوان ها، دندان ها و عضلات کمک می کند. این ویتامین در عملکرد اعصاب و سیستم ایمنی بدن نقش دارد.

مطالعات انجام شده بر روی موش نشان می دهد که ویتامین D می تواند از بروز سرطان پیشگیری کند. برخی مطالعات انجام شده بر روی انسان نیز نشان داده دریافت این ویتامین با کاهش خطر ابتلا به سرطان همراه است. با این حال، به علت ضد و نقیض بودن نتایج باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.

در بزرگسالان میزان نیاز بدن به ویتامین D 600 واحد بین المللی یا ۱۵ میکروگرم در روز است. در اغلب افراد قرار گرفتن در مقابل نور خورشید ویتامین D بدن را تامین می کند. نور خورشید به ساخت این ویتامین در بدن کمک می کند. برخی غذاها مانند ماهی، زرده تخم مرغ و برخی از انواع قارچ ها حاوی ویتامین D هستند. شما می توانید این ویتامین را به شکل مکمل نیز تهیه نمایید.

مکمل های حاوی آنتی اکسیدان یکی از رایج ترین مکمل های غذایی ضد سرطان به شمار می روند. ویتامین های A، C و E، بتاکاروتن و لیکوپن دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند. آنتی اکسیدان ها رادیکال های آزاد را از بین برده و از آسیب سلول ها توسط آن ها پیشگیری می کنند. رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت آن ها در بروز سرطان موثر هستند.

شواهد علمی تا این لحظه تاثیر دریافت مکمل آنتی اکسیدان ها را در کاهش خطر ابتلا به سرطان اثبات نکرده اند. برخی از مطالعات نشان داده اند که مصرف مکمل آنتی اکسیدان ها توسط افرادی که هم اکنون به علت ابتلا به سرطان تحت درمان هستند، مضر است.